105961

Autorytet nieformalny - nie zależy bezpośrednio od pozycji danej osoby w strukturze społecznej, jest wyrazem wewnętrznej wartości i cech danej osoby. Ludzie nim obdarzeni otrzymują go od grupy ze względu na cechy osobiste i zaufanie grupy.

Ludzie mają potrzebę autorytetu (zaspokaja to potrzebę bezpieczeństwa ) lub są obdarzeni autorytetem.

W sytuacjach „normalnych” autorytet wyznacza inteligencja i kompetencje.

W sytuacjach „nienormalnych” autorytet może wyznaczać np. przewaga fizyczna lub militarna.

Tworzenie autorytetu - źródła siły (wg, Torringtona)

1.    Pozycja

a.    Główną siłą tworzącą autorytet jest zajmowana pozycja w grupie - tworzą ją posiadane zasoby (materialne, finansowe, informacyjne oraz zasoby personalne ).

b.    oprócz zasobów o pozycji decydują uprawnienia nadane jednostce/grupie przez społeczeństwo, wynikające z norm i kryteriów oceny społecznej. Uprawnienia decydują o losach innych, pozwalają ustanawiać prawa i przywileje. Ludzie pełniący ważne funkcje cechują się często większymi uprawnieniami. W organizacjach patologicznych jednostka posiadająca większe uprawnienia wyczerpuje je do czerpania osobistych korzyści.

c.    rodzaj działalności - na ogół większym autorytetem cieszą się ludzi wykonujący pracę wymagającą większej kompetencji, wysokiego poziomu inteligencji, twórczości.

2.    Cechy osobiste jednostki

a.    motywacja - większym autorytetem cieszą się ludzi o dużej wewnętrznej motywacji zadaniowej i osiągnięć, ale nie mogą popadać w skrajność (zbyt silna motywacja powoduje zachowania destrukcyjne)

b.    kondyc ja psychofizyczna - sprawność fizyczna podnosi pewność siebie, rozładowuje stres dzięki czemu jesteśmy pogodniejsi, opanowani i życzliwsi. Ponad to osoby atrakcyjne fizycznie są postrzegane jako lepsze, sympatyczniejsze, milsze itp. osoby o odpychającym wyrazie twarzy, nie dbające o siebie itp. nie cieszą się sympatią. Osoby neurotyczne, słabe i mające problemy osobowościowe nie cieszą się dużym autorytetem. Inne pożądane cechy to pogoda ducha, empatia, poczucie humoru.

c.    powołanie/ charyzma

d.    zdolność przekonywania - osoba będąca autorytetem musi wyróżniać się szczególnymi zdolnościami przekonywania, gdyż informacje, emocje i sprawność praktyczna, którą przekazuje grupie musi być wiarygodna dla grupy, ponad to autorytet musi być łubiany, akceptowany i szanowany

3.    Kompetencje

a.    kompetencje - to chyba oczywista oczywistość ;)

b.    poczucie niepewności - nie cieszą się autorytetem osoby zbyt pewne siebie, tzw. „mądrale”, którzy na każdym kroku manifestują że to one mają rację. Człowiek naprawę kompetentny zdaje sobie sprawę z względności wielu spraw.

c.    działalność - zdolność organizowania, kontrolowania, korygowania pracy innych

2. Osobowość charyzmąAyężna

Charyzma powoduje że słowa i działania danej jednostki mają większy wpływ niż u innych, potrafią wzbudzać entuzjazm i porywają do działania.

Wg. Maksa Webera cechami które tworzą charyzmę:

Poczucie odpowiedzialności

Doskonała ocena sytuacji, w tym przede wszystkim społecznej Silne emocje, mające „moc empatyzacji”

2