106325

106325



w

To dodaniu wody do mieszaniny reakcyjnej po redukcji, następuje rozkład ictranłoksyglinianu i tworzą s* alkohole:

4(RCH.Oj^ABi    —- 4 KCH.OII

Tctrnhydorogiiusn btu nic mn/c być stosowany do otrzymywania alkoholi * kwasów, zawierijtcych awc wrażliwe no redukcję grupy funkcyjne (tah 13.2) Odczynnikiem hardziej selektywnym jest diboraii B.H*. Odczynnik ten bywa używany do selektywnej redukcji kwasów karboksylowych zawic rających grupy karbonyiowe, cyjanowe łub nawet burd/o wrażliwe tu redukcję innymi odczynnikami. grupy nitrowe. Diboran nie nadaje się do redukcji nicr-n-syconych kwasów / powodu konkurencyjnej reakcji z wiązaniami C~C (rozdz 9.14).

O

kw* p-*cctv lohen/neMwy

O

alkoM placety lobenzy Iowy


przykład redukcji kwasu karboksylowego diboranem

rtlrnianic kwasów karboksylowych

Utlenienie karboksylowego atomu węgbi jest możliwe tylko wtedy, gdy jed-noczetnie następuje rozerwanie wiązania C-C i powstaje dwutlenek węgla. Utlenienie takie nic ma znaczeniu w syntezie organicznej, bo wymaga hańbo ostrych warunków reakcji i prowadzi do całkowitego zniszczenia cząsteczki kwasu. Tyko w wyjątkowych przypadkach utlenienie kwasów zachodzi bardzo btww, np. kwas pirogronowy n-dukigc odczynnik ToGensa (rozdz. 13.11) u redukcja KMnO« przez kwas szczawiowy w roztworze wodnym jest wykorzystywana w analizie miareczkowej.


O

anion kwasu pirogronowcgo

- - CO,1* v 2 Ag + 4 NH , f 2 H,0 ♦ CH,COO'

COOH

5 I 4- 2 MnO* + 6 H* —*• 2Mn" + 10CO *- 8H,G COOH

kwas szczawiowy

Kwas octowy i jego homo logi nie maja własności redukcyjnych i wytrzymują bez zmian ogrzewań* z silnymi utleniaczami, np. i. kwasom chnimowym<Vl).

Szczególnym przypadkiem utleniania, jest reakcja kwasów karboksylowych z rudt lenkiem wodom I 'tlenienie nic zacboski tu jednak na karboksylowym atomie węgla a jodynie polega iu powstawaniu wiązania między atomami tlenu. Produktami reakcji są kwasy peToksykarboksylowe, /wiązki o dużym zastosowaniu w- chemii organicznej (rozdz. 10.9). Peroksykwasy są te? nazywane nadtlenokwasami lub po prostu nadkwasami (np. kwas tritluomiadoctnwy

CFjCUOOH).


O


♦ h20;


OH


- R C    + HjO

N0-0H

kwas

peroksy karboksylowy


14.6. Dekarboksylacja

Dckarboksylacją ru/y waniy rozkład kwasów karboksylowych i. wydzieleniem dwutlenku węgla. W najczęściej spotykanych przypadkach, dekarboksylacja prowadzi do zastąpienia grupy COOH przez atom wodom.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Obraz (1084) 402 Po dodaniu wody do mieszaniny reakcyjnej po redukcji, następuje rozkład tctraalkoks
DSC00237 I ,^-a się do wrzącej wody ciągle mieszając. Naczynie po skrobi popłukać 10 ml I H§ i dodać
Obraz20 (6) CH3(CM,)TCM«e»ł(CM,),COOM • M,SO, —* CHa (CHa) *CH (CH3)TCOOM , oso3h które po dodaniu w
Zdj?cie0032 (2) *    JM to totoK wody do iet>cjftfflaMO mocnych fcwwbw mineralnych
Zdjęcie142(1) LIKWACJA - MODEL KUL BILARDOWYCH /NALDRETT 1973/ ABC A - mieszanina kul bilardowych i
img108 3 Marzenie Gdybym była całkiem mała, To bym wsiadła do sandała I pływała po kałuży... I nie b
Ćwiczenie 4. Odczyn roztworów Bagietki - służą do mieszania, wlewania po nich sączonej mieszaniny na
1.3. Zasadowość mineralna (Zm.) I zasadowość ogólna (Zog.) Zasadowość jest to zdolność wody do
Obraz4 (23) 224 Wszyscy znają intensywne, granatowe zabarwienie powstające po dodaniu jodu do roztw

więcej podobnych podstron