106519

wydalany z mitochodrium na drodze wymiany z jonami sodu.

•    Pewne ilości są związane z błoną komórkow ą na powierzchni wewnętrznej z fosfaty-dylocholiną (powinowactwo do mej zmienia się wraz z pH - wzrost pH powoduje

uwalnianie wapnia) oraz na powierzchni zewnętrznej w glikokaliksie. Także kanaliki T zawierają jony Ca2+.

•    Białka cytoplazmatyczne wiążą znaczne ilości Ca2+ np białka z grupy parwalbiunin Wzrost Ca2+ w cytoplaźmie:

-    Umożliwia wiązanie go z białkami o znaczeniu regulacyjnym,

-    Zapoczątkowuje interakcję miozyny i aktyny - wiąże się zTNC -białkiem mięśniowym,

-    Ca2+ aktywuje kalmodulinę - związanie jonów z nią powoduje odsłonięcie jej miejsc aktywnych, a kalmodulina wpływa na kinazy białko wc, dlatego ten kompleks jest przekaźnikiem informacji

Kompleks kalmodulina-Ca2+:

•    Wpływa na stężenie wapnia w sarkoplaźmie ptzez pobudzanie czynności kanałów i przenośników błony komórkowej, a także ptzez fosforylację fosfolambanu,

•    Kontroluje kinazy łańcuchów lekkich meromiozyny ciężkiej (prowadzi do ich fosforyl),

•    Reguluje przemiany cyklicznych nukleotydów,

•    Wpływa na procesy glikolizy - fosfofruktokinaza.

•    Wpływa na przemiany glikogenu - kinaza wielobialkow^ra i kinaza fosforylazy,

•    Aktywuje fosfolipazę A2 - wpływ na stan błon komórkowych, uwalnianie WKT do krwi, z których w warunkach fizjologicznych powstają prostaglandyny, a w warunkach patologicznych powoduje destrukcję błony (co jeszcze miększa napływ do komórki jonów wapnia),

•    Zmniejsza przewodność przez koneksony wstawek łączących np. w kardiomiocycie.