D Widzimy tutaj zastosowanie ujęcia abstrakcyjnego w postaci wyrazu „Kto” jako określenia adresata normy. Adresatem jest więc każda osoba, która zabija.
D Ujęcie ogólne natomiast przejawia się w użyciu wyrazu „zabija” jako określenia sankcjonowanej czynności. Jak widać nie jest istotny sposób w jaki jest to dokonywane, liczy się fakt pozbawienia życia.
Kolejną ceclią cliarakterystyczną normy prawnej jest to, iż w jej strukturze można wyróżnić trzy elementy:
1. Hipoteza - Kto? (adresat normy) Kiedy? (w jakiej sytuacji).
2. Dyspozycja - Jak? (jak w sytuacji wskazanej w hipotezie ma się zachować adresat normy - wzór powinnego zachowania).
3. Sankcja - informuje o skutkach zachowania niezgodnego z dyspozycją. Należy przy tym zwrócić uwagę na fakt, iż sankcja nie jest karą w rozumieniu kryminalnym - jest to skutek zachowania przeciwnego do danego wzoru.
„Kto zabija" - hipoteza.
„Podlega karze” - sankcja.
W powyższym akcje prawnym zastosowana jest sankcja na negację dyspozycji. Dyspozycja ta jednak nie występuje bezpośrednio w opisie.
W kodeksie cywilnym tylko jeden artykuł mówi o sankcji: „czynność nie ważna nie lodzi skutków prawnych ”.
Podział norm prawnych ze względu na treść dyspozycji:
□ Normy imperatywne - nakładają na adresata bezwzględny obowiązek zachowania się tak, jak opisuje to dyspozycja (nakazy, zakazy). Najczęściej używane są w nich słowa „musi” lub „powinien” (w języku prawniczym „powinien” jest obowiązkiem).
□ Normy dyspozytywne - nie zakładają obowiązku lecz adresatowi normy pozostawiają wybór między zachowaniem wskazanym w dyspozycji a każdym innym zachowaniem. Giarakteryzują się użyciem słowa „może”.
Systematyka prawa (system prawa).
Kryteria porządkujące normy:
1. Kryterium zasięgu przestrzennego obowiązywania norm:
■ Prawo wewnętrzne - prawo danego państwa.
■ Prawo zewnętrzne - prawo międzynarodowe.
2. Kryterium podmiotu interesu (czyi interes chroniony jest prze dany zespół norm?):
■ Interes wspólnoty - prawo publiczne.
■ Interes indywidualny - prawo prywatne (w tym prawo cywilne).
3. Kryterium charakteru przedmiotu regulacji
■ Materialne - zespół norm regulujących prawa i obowiązki.