107544

pożyczkę, zakup nieruchomości, dokonane w pomieszczeniach misji, wyłączone były spod jurysdykcji państwa przyjmującego). Teoria ta służyła jako uzasadnienie udzielania w pomieszczeniach misji azylu dyplomatycznego.

Koncepcie stanowiące wykładnię przy interpretacji i stosowaniu Pil;

-    Koncepcja funkcji reprezentacyjnej- zrodziła się ona w czasach, gdy suweren uważany był za podmiot prawa mn., a stosunki między władcami równoznaczne były ze stosunkami mn. Zatem przedstawiciele dyplomatyczni traktowani byli, jako osobiści przedstawiciele władcy, dlatego przysługiwały im Pil. Jakikolwiek zamach na ich godność uważany był za zamach na godność samego suwerena. Doktryna ta opierała się oprócz tego na zasadniczym prawie państwa do wzajemnego szacunku, a także na zapewnieniu odpowiedniego statusu. Po czasie, sytuacja suwerena cięgła zmianie (państwo przestaje być jego własnością)- przedstawiciel dyplomatyczny staje się reprezentantem państwa, a nie władcy.

-    Teoria interesu funkcji/ funkcjonalnej konieczności/ teoria swobody funkcji- obowiązująca obecnie, polega na obowiązku państwa przyjmującego do zapewnienia dyplomacie i pozostałym członkom misji swobodnego wykonywania powierzonych im funkcji i zadań w warunkach pełnego bezpieczeństwa. Koncepcję tę zawarto w Konwencji Wiedeńskiej 1961 (Pil przyznawane są państwu wysyłającemu, by zapewnić skuteczne wykonywanie ich funkcji, a nie dla osobistych korzyści). Dlatego też Pil przyznawane są tylko w zakresie niezbędnym do zapewnienia wykonania funkcji misji.

Obowiązek respektowania ustawodawstwa i zwyczajów państwa przyjmującego i nięmięszania się do jego spraw wew.

Z zasady suwerenności państw wynika obowiązek nięmięszania się do spraw wew. państwa przyjmującego. Członkowie misji zobowiązani są do respektowania ustawodawstwa wew., obyczajów państwa przyjmującego. Osoby, którym przysługują Pil nie są całkowicie zwolnione z obowiązku respektowania prawa państwa przyjmującego. zwłaszcza w przypadku przepisów porządkowych, drogowych, sanitarnych, celnych i prawa pracy. Z drugiej jednak strony ustawodawstwo wew. nie może ograniczać lub naruszać przysługujących im Pil. Dlatego osoby z Pil muszą respektować ustawodawstwo wew. państwa, ale tylko w takim zakresie, w jakim nie ogranicza ono przysługujących im Pil.

Obecnie powszechne stają się wystąpienia dyplomatów w mediach, zebraniach, klubach, gdzie prezentują oni aspekty polityki swego państwa. Wystąpienia te nie mogą jednak zawierać oznak mieszania się w prawy wew. państwa przyjm ującego i państw trzecich (z tego powodu często nie udziela się agrement). Takimi oznakami mogą być:

Pii>l. Krytykowanie poi. państwa przyjmującego; obraza głowy państwa lub rządu; prowadzenie działalności przeciwko porządkowi publ. i bezpieczeństwu państwa; szpiegostwo: popieranie rebelii: przekupstwo; udzielanie schronienia osobom ściganym przez prawo;

Nie można jednak uznać za mieszanie się: oficjalnych interwencji u władz państwa, np. w obronie interesów państwa wysyłającego; czy stanowiska podczas negocjacji; a także pozostałych finkcji dyplomatycznych.

Zasada niedyskryminasiL wzajemności i namiekszeflo uprzywilejowania

•    Państwo przyjmujące zobowiązane jest do jednakowego traktowania wszystkich misji na jego terytorium. Od zasady niedyskryminacji istnieją 2 wyjątki:

— Restrykcyjne stosowanie przez państwo przyjmujące jakiegokolwiek z postanowień Konwencji, z powodu restrykcyjnego stosowania tegoż postanowienia wobec jego misji w państwie wysyłającym;

Wzajemne traktowanie się przez państwa na podstawie zwyczaju lub umowy, bardziej korzystnie niż to, jakie jest wymagane przez postanowienia Konwencji;

•    Zgodnie z zasadą wzajemności państwo nie ma obowiązku spełnienia wobec drugiego państwa zobowiązań, jeżeli nie spełnia ono adekwatnie swych zobowiązań zaciągniętych wobec niego.

Jednak zasada wzajemności nie rozciąga się na niektóre sytuacje, np.: przy otwieraniu placówek dyplomatycznych i konsularnych; co związane jest ze względami finansowymi.

•    Ponadto państwa mają swobodę w rozszerzaniu zakresu Pil między zainteresowanymi państwami na zasadzie wzajemności, tzn. bez obowiązku rozszerzania ich na pozostałe misje w kraju.

Państwo ma prawo ograniczyć w takim samym stopniu Pil. w jakim zostały on ograniczone w stosunku do jego przedstawicieli, pod warunkiem że ograniczenie to ma charakter dyskryminacyjny.

Zasady te obowiązują wszystkie państwa (nie tylko te. które ratyfikowały Konwencję Wiedeńską).

b. Status pomieszczeń misji dyplomatycznej i ich bezpieczeństwa

..Pomieszczenia misji" to budynki lub ich część i tereny przyległe do nich, niezależnie od tego kto jest ich właścicielem, jeśli użytkowane są przez misję. Obejmują one także rezydencję szefa misji i członków personelu oraz członków personelu adm.-technicznego (korzystają oni z nietykalności i ochrony). Nie ma znaczenia isytuowanie tych pomieszczeń, ani forma ich nabycia.

Pomieszczenia misji nie wolno użytkować w jakikolwiek sposób niezgodny z f.misji, tzn. nie mogą być one użytkowane do celów wymierzonych przeciwko bezpieczeństwu państwa; do udzielania schronienia ściganym; jako miejsce odprawiania obrzędów religijnych; jako szkoła, biblioteka, chyba że na zasadzie obustronnego porozumienia.

Pomieszczenia misji mają służyć bezpłatnej promocji przyjaznych stosunków między państwami oraz rozwijaniu między nimi stosunków gosp.. kulturalnych i naukowych.

Nietykalność pomieszczeń misji jest przedłużeniem nietykalności osobistej personelu i jest istotna dla nieskrępowanego wykonywania f. dyplomatycznych. Nietykalność oznacza zakaz wkraczania funkcjonariuszy państwa przyjmującego na teren ambasady (nawet w nadzwyczajnych okolicznościach), a także nakazuje im podejmowanie wszelkich środków w celu zapewnienia bezpieczeństwa i swobodnego wykonywania f. Zakazane jest również instalowanie urządzeń podsłuchowych, itp. Pomieszczenia misji, ich urządzenia i inne przedmioty się tam znajdujące oraz środki transportu nie podlegają rewizji, zajęciu ani egzekucji. W przypadku, gdy np. w ambasadzie przetrzymuje się przestępcę, to władze miejscowe nie mogą wkroczyć, a jedynie mogą np. otoczyć misję, odciąć możliwość komunikowania się. zagrozić zerwaniem SD.

Od zasady nietykalności pomieszczeń nie ma żadnych wyjątków!

Pomieszczenia korzystają z nietykalności z chwilą nabycia, za wiedzą państwa przyjmującego, prawa do ich użytkowania dla celów misji.

Prawo do kaplicy

Pomieszczenia misji korzystają z nietykalności i władze miejscowe nie mają prawa do ingerencji w jej wew. sprawy, w tym w organizowanie wew. misji obrządków religijnych dla personelu. Taka kaplica jednak winna znajdować się wew. pomieszczeń misji (nie powinna mieć wyglądu kościoła jakiejkolwiek religii). nie powinna być dostępna dla miejscowych. Ponadto wszelkie procesje, obrządki, manifestacje powinny być wykonywane wew. pomieszczeń, by nie godzić w uczucia religijne tubylców.