107613

Porażenie nerwu łokciowego

Charakterystycznym zespołem objawów porażenia n. ulnaris jest tzw. ręka szponiasta. Do porażenia nerwu łokciowego dochodzi stosunkowo często, zwłaszcza w przypadku urazów dalszego końca kości ramiennei i okolicy stawu łokciowego. Oprócz całkowitego porażenia nerwu, może dochodzić do jego ucisku w przebiegu zespołu kanału Guvona oraz zespołu tunelu nerwu łokciowego.

Podczas porażenia nerwu upośledzeniu ulegają:

•    ruchy w stawie promieniowo-nadgarstkowym

•    nichy palców od II do V

•    ruchy kciuka

Dochodzi również do zaników mięśni dłoni (min. wygładza się kłębik palca V) oraz do zaburzeń ukrwienia dłoni i wydzielania potu. Skóra staje się sucha, sina i odbarwiona.

Nerw strzałkowy wspólny (łac. n. peroneus communis) - jest jedną z dwóch gałęzi końcowych nerwu kulszowęgo. Składa się z włókien pochodzących z nerwów rdzeniowych L4, L5, SI i S2. Najczęściej rozpoczyna się w dole podkolanowym.

Porażenie Nerw strzałkowy wspólny przewija się dookoła szyjki kości strzałkowej, leżąc najbardziej aowierzchownie. W tym miejscu najczęściej ulega mechanicznemu uszkodzeniu. Uraz nerwu strzałkowego wspólnego uniemożliwia zgięcie grzbietowe i ruch nawracania stopy (objaw stopy opadającej). Uwidacznia się to szczególnie w trakcie chodzenia, które jest mocno utrudnione (występuje chód ptasi lub koguci, z wysokim jnoszeniem kończyny porażonej i upuszczaniem jej na palce, jak przy brodzeniu). Wtórny przykurcz zginaczy x>woduje powstanie tzw. stopy końsko-szpotawej (pes equinovarus).