108953

STOSOWANIE PRAWA UE NA PŁASZCZYŹNIE WEW. PAŃSTW CZŁONKOWSKICH ZAGADNIENIA WPROW ADZAJĄCE

—    brak przepisów traktatowych ustalających zasady stosowania prawa UE w porządkach wew. państw czł. —* praktyka ETS (gł. w formie pytań prejudyqalnych) + wskazówki w art. 249 TWE/16 TEWEA;

—    szczególne znaczenie interpretacja zasady solidarności (art. 10 TWE/192 TEWEA) —* obowiązek państw działania w celu realizacji założeń prawa UE oraz obowiązek zaniechania działań, które by temu zagrażały:

*    interpretacja tej zasady w świetle celów W (art 2-3 TWE, art 1 TEWEA);

*    jej konsekwencją jest min. obowiązek sądów krajowych zapewnienia ochrany prawnej, wywodzonej z bezpośrednio skuteczny da przepisów piawa UE sprawa C-213/89. Factortamci:

—    zasady stosowama prawa UE nie są statyczne, ale ulegają rozwojowi —* najpierw ukształtowały się zasada pierwszeństwa oraz skutku bezpośredniego, potem zasada skutku pośredniego, a najpóźniej (lata 90*te) zasada odpowiedzialności państw za naruszenie prawa wspólnotowego;

zasada autonomii proceduralnej państw czł. —»tryb dochodzenia roszczeń uregulowany w prawie wew., a państwa mają w tym zakresie swobodę, choć wg orzecz. ETS krajowe przepisy powinny zapewniać nie mniej korzystne zasady niż dot. roszczeń powstałydr na gruncie prawa krajowego —* praktyka: ETS coraz częśaei odnosi się do matem proceduralnych + wyjątkowo też akty prawne np. dot prawa konsumenckiego (wskazówki dot mechanizmów) oraz zamówień publicznych (odrębna regulaqa prawna w rozp. dot procedur odwoławczych), a po zmianadi T z A rozp. z zakresu procedury cywilnej (np. rozp. dot. uznawania orzeczeń).