— NORMY KOMPETENCYJNE lo normy, które nakładają na określone osoby obowiązek reagowania na dokonanie czynności konwencjonalnej, tj. przyznają kompetencję określonemu podmiotowi do dokonania czynności konwencjonalnej z tym skutkiem, że powstają dla kogoś jakieś obowiązki;
* realizacja zapewniona sankcjami prawa cywilnego lub procedury cywilnej;
* nouna ta me nakłada obowiązku dokonania czynności konwencjonalnej, choć taki obowiązek może nakładać urna norma;
— tradycyjna terminologia odnosi pojecie .. kompetencji' / , normy kompetencyjnej" do sfery dęta łania państna; Metanormy
— METANORMY odnoszą się do norm pierwszego stopnia, bezpośrednio regulujących zachowanie człowieka:
* normy dotyczące sposobu konstruowania systemu prawnego — normy, które nakazują uznawać pewne fakty za prawotwórcze, ale również normy określające początek i koniec obowiązywania norm merytorycznych (I stopnia);
* reg«ły interpretacyjne - formułowane w doktrynie lub przepisach prawnych są dyrektywami określającymi w jaki sposób przepisy prawne mają być przekładane na odpowiadające im co do znaczenia normy prawne;
* reguły inferencyjne - głównie formułowane przez doktrynę, to reguły wnioskowania z faktu obowiązywania w danym systemie jakiejś normy o obowiązywaniu w tym systemie jakichś innych noim „wynikających” w swoistym sensie z tej pierwszej lub znajdujących wspólne z nią uzasadnienie w pewnym oficjalnie przyjmowanym systemie ocen;
* reguły kolizyjne - określają sposób rozstrzygania kolizji między normami wzajemnie niezgodnymi, jeśli takie wyinteipretowanoby, czy wywnioskowano z przyjętych przepisów,
—* patrz H.L.A. Hart — normy pierwotne i wtórne;
III- Ważniejsze f9dzajg-i?iŁg|agqa:-i?iaaLa-gy^iiucg9
Definicje legalne - to przepisy, które w sposób wiążący określają sens używanych w akcie prawnym słów lub zwrotów (postulat zwięzłości aktów prawnych!);
Przepisy odsyłające - to przepisy, których treść stanowi, że przy ustalaniu treści normy X zawsze należy uwzględnić także przepis, który ustanawia normę Y. Mają one różną postać redakcyjną, np. „stosuje się”, „stosuje się odpowiednio” „stosuje się ze zmianami”, ale także jako tzw. fikcje prawne, czyli przepisy, które nakazują określone w nich okoliczności traktować jako równoważne z okolicznościami wskazanymi w hipotezie innej normy, przez co dyspozycja owej innej normy odnosi się również do okoliczności wskazanych w przepisie zawierającym fikcję (np. art 50 kc, art. 936 kc)..
— mogą nadawać większy lub mniejszy luz decyzyjny, ale niezależnie od dodatkowy cli zwrotów lub ich braku nie należy stosować tego odesłania automatycznie;
Zwroty niedookreślone
— zwroty niedookreślone —* dzięki nim pozostawiony jej pewien luz decyzyjny organowi stosującemu prawo (np. „drobne, bieżące sprawy życia codziennego”, „rażące pokrzywdzenie”, „ważne powody”, „ustalone zwyczaje”, „należyta staranność”);
* do nich należą klauzule generalne;
* różnica mięzy zwrotami niedookreślonymi a klauzulami generalnymi —* z.n. wprost oznaczają pewne fakty, a k.g. odnoszą się do pewnych faktów pośrednio, gdyż oznaczają pewne cechy faktów,
— klauzula generalna —* to zwrot niedookreślony zawarty w przepisie prawnym oznaczający pewne oceny funkcjonujące w jakiejś grupie społecznej, do których odsyła ów przepis przez nakaz uwzględniania ich przy ustalaniu stanu faktycznego podpadającego pod daną normę;
* oceny te to oceny moralne, np. zasady współżycia społęcznego, dobre obyczaje, i in.;
* też inne niż moralne oceny, np. klauzula generalna społeczno-gospodarczego pizeznaczema prawa (oceny ekonomiczne);
— klauzula generalna społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa ma bardzo szeroki zakres zastosowania, gdyż (1) wyznacza granicę wykonywania praw podmiotowych (art. 5) oraz (2) współokreśla treść prawa własnośd(art 140), ale również zawarta jest w pizepisach o mniejszym zakresie zastosowania, gdzie występuje samodzielnie (np. art. 54, 143, 144, 211 kc);
* jest to klauzula odrębna od k.g. zasad współżycia społecznego;