Ponadto ten akt prawny reguluje wykonywania środków wychowawczych lub poprawczych w stosunku do osób, wrzględein których środki te zostały orzeczone, nie dłużej jednak niż do ukończenia przez te osoby lat 21
Wyjątkowo sąd zamiast kary określonej w kodeksie karnym może stosować środki wychowawcze, lecznicze albo poprawcze przewidziane dla nieletnich wobec osoby, która popełniła występek po ukończeniu lat 17, lecz przed ukończeniem lat 18. Jest to możliwe jedynie w przypadku, gdy sąd uzna, że za tym przemawiają okoliczności sprawy oraz stopień rozwoju sprawcy oraz jego właściwości i warunki osobiste.
Według art. 3 u.p a organy prowadzące postępowanie w sprawie nieletniego powiimy kierowrać się przede wszystkim jego dobrem, dążąc do osiągnięcia korzystnych zmian w osobowości i zachowaniu się nieletniego oraz zmierzając w miarę potrzeby do prawidłowego spełniania przez rodziców lub opiekima ich obowiązków wobec nieletiuego, uwzględniając przy tym interes społeczny. Zobowiązane są one w postępowaniu z nieletnim brać się pod mvagę osobowość nieletniego, a w szczególności jego wiek, stan zdrowia, stopień rozwoju psyclucznego i fizycznego, cechy charakteru, a także zachowanie się oraz przyczyny i stopień demoralizacji, cliarakter środowiska oraz wfanuiki wychowania nieletniego
Sąd rodzuuiy i nieletnich rozpoznający sprawy do których stosuje się ustawę o postępowaniu w sprawach nieletnich może zastosować wobec nieletniego trzy rodzaje środków:
• wychowawcze
• poprawcze
• leczniczo-wychowawcze
Środki wychowawcze mogą być orzeczone przez sąd w razie demoralizacji nieletniego lub popełnienia przez mego czynu karalnego. Obejmują m in upomnienie, zobowiązanie do określonego postępowania: do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac, nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekima, nadzór kuratora, skierowanie do ośrodka kuratorskiego, przepadek rzeczy, umieszczenie w rodzinie zastępczej, w młodzieżowym ośrodku wychowawczym, w młodzieżowym ośrodku socjoterapii albo w ośrodku szkolno-wychowawczym.