Klasyfikacja fal
a) wg kierunku drgań cząstek (elementów ośrodka) w stosunku do kierunku rozchodzenia się fali
- fale poprzeczne - kierunek drgań cząstek jest prostopadły do kierunku rozchodzenia się fali
- fale podłużne - kierunek drgań cząstek jest równoległy do kierunku rozchodzenia się fali
b) wg powierzchni falowej
- fale płaskie fale, których powierzchne falowe tworzą równolegle do siebie linie proste, gdy fala rozchodzi się po powierzchni lub płaszczyzny gdy fala rozchodzi się w przestrzeni; promienie fal są do siebie równolegle
- fale koliste - fale, których powierzchne falowe tworzą współśrodkowe okręgi, gdy fala rozchodzi się po powierzcluii
- fale kuliste - fale, których powierzchnie falowe tworzą współśrodkowe sfery, gdy mamy do czynienia z falą przestrzenną
Podstawowe jednostki charakteryzujące ruch falowy:
1. Amplituda - jest różnicą wysokości między szczytem i doliną fali podzieloną przez dwa.
2. Okres - czas, po którym fala wykona pełen ruch w górę i dul T = 1/f,
3. Częstość kątowa - wielkość charakteryzująca przyrost fazy w ruchu drgającym,
4. Częstotliwość - częstość zmian amplitudy fali,
5. Faza - wielkość opisująca przesunięcie fali.
Efekt Dopplera
Zmiana częstości fali rejestrowana przez odcinek pod względem mchu źródła w kierunku do lub od tego odcinka fali w porównamu z długością fali rejestrowanej przez odbiornik, gdy źródło nie porusza się;
fala ruch fali fala
Obserwator w przypadku światła obserwuje się przestuiięcie linii w widmie optycznym w kierunku fioletu - dla źródła zbliżającego się lub w kierunku czerwieni - dla źródła oddalającego się.
Zastosowanie:
- radar dopplerowski
- diagnostyka medyczna