109739

się atom wodoru. Dwa z tych atomów są oddalone od centralnego atomu tlenu o 0.101 nm a dwa pozostałe o 0,175 nm. Lód jest typowym kryształem molekularnym, w którym cząsteczka wody zachowuje swą indywidualność. Struktura lodu ma znaczne luki przestrzenne. Cząsteczki wody w strukturze lodu są umiejscowione sztywno w węzłach sieci krystalicznej i zdolne jedynie do wykonywania mchów drgających i ewentualnej wędrówki po defektach sieci.

Struktura wodv ciekłej - w temperaturze bliskiej temperaturze topnienia lodu jest zachowane ok. 85% wiązań wodorowych między cząsteczkami. W tych niskich temperaturach istnieją jeszcze pozostałości struktury lodu zwane klasterami, które w zależności od temperatury zawierają do 100 cząsteczek wody. Innymi strukturami są klatraty składające się z 20 cząsteczek rozłożonych merównomiemie na powierzchni kuli oraz mające bardziej stabilną strukturę. Struktury te są nietrwale i ze wzrostem temperatury rozpadają się. Stopniowy rozpad struktur wanurkowanych wiązaniami wodorowymi powoduje, że gęstość ciekłej wody zwiększa się podczas ogrzewania od temperatury topnienia do 277,14 K. Woda w stanie ciekłym jest mieszaniną pojedynczych cząsteczek wody i różnych asocjatów. W tej fazie cząsteczki wody znajdują się bliżej siebie niż w fazie gazowej i ich wzajemne oddziaływanie jest większe. Mogą one zmieniać położenie względem siebie, ale tylko w pewnych granicach. Z tej przyczyny ciecze łatwo zmieniają kształt, trudno natomiast objętość.

Struktura wody w stanie pary - w stanie pary woda składa się z pojedynczych cząsteczek H2O. W tym stanie odległości między cząsteczki są znaczne, a siły wzajemnego przyciągania znikome; cząsteczki zatem mają swobodę wykonywania mchów postępowych.