Lu- długość pomiarowa próbki po zerwaniu,
Lo - długość pomiarowa próbki przed obciążeniem.
Wydłużenie równomierne A, jest to wydłużenie niezależne od długości pomiarowej próbki. Jest ono mierzone z wyłączeniem wpływu wydłużenia w pobliżu miejsca zerwania.
Dla próbek okrągłycli wylicza się je ze wzoru:
A, = d° ~d' 100%
Gdzie:
d - średnica próbki po zerwaniu, mierzona w połowie odległości pomiędzy miejscem zerwania a początkiem bazy pomiarowej na dłuższą część próbki, do - początkowa średnica próbki przed obciążeniem.
Przewężenie Z jest to zmniejszenie pola przekroju poprzecznego próbki w miejscu zerwania, odniesione do pola jej pierwotnego przekroju; wyraża się je w procentacli i oblicza ze wzoru:
S0
Gdzie:
So- pole przekroju poprzecznego próbki przed obciążeniem,
S„ - pole przekroju poprzecznego próbki w miejscu zerwania.
Wytrzymałość na rozciąganie Rra jest to naprężenie rozciągające, wyrażone w MPa, odpowiadające największej sile obciążającej Fm uzyskanej w czasie przeprowadzanej próby:
Rm
S0
Naprężenie rozrywające R,, jest to naprężenie rzeczywiste, wyrażone w MPa, występujące w przekroju poprzecznym próbki w miejscu przewężenia w chwili rozerwania:
Gdzie:
F„ - siła roziywająca.
Wyraźna granica plastyczności Re jest to naprężenie rozciągające, przy osiągnięciu którego występuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki (bez wzrostu lub nawet przy krótkotrwałym spadku siły obciążającej F»), wyrażone w MPa.
Dla stali miękkiej można wyróżnić górną granice plastyczności Rril i dolną granice plastyczności R*l.
Górna granica plastyczności R»h jest to naprężenie rozciągające w momencie nagłego wydłużenia, od którego pojawia się krótkotrwały spadek siły obciążającej: