3218344056

3218344056



2.6.    Po zerwaniu próbki zanotować następujące wielkości:

-    maksymalną siłę podczas próby rozciągania odczytaną ze skali siłomierza

-    siłę odpowiadającą granicy plastyczności zmierzoną na wykresie rozciągania

2.7.    Zakończyć pomiar.

3. OPRACOWANIE WYNIKÓW

3.1    Po zerwaniu próbki należy odczytać na skali siłomierza maksymalną wartość siły rozciągającej w kN.

3.2    Z wykresu rozciągania odczytać wartości sił odpowiadających górnej i dolnej granicy plastyczności (jeśli wystąpiły) lub tylko wyraźnej granicy plastyczności (jeśli wystąpiła).

3.3    Złożyć obydwie części próbki i zmierzyć średnicę du w najwęższym miejscu szyjki.

3.4    Stwierdzić czy zerwanie próbki nastąpiło w części środkowej czy poza częścią środkową. Od tego zależy sposób pomiaru długości próbki po zerwaniu Lu.

3.5    Obliczyć wytrzymałość na rozciąganie, granicę plastyczności, wydłużenie procentowe, przewężenie procentowe i określić długość próbki po zerwaniu wg następujących wzorów :

-    wytrzymałość na rozciąganie Rm = Fm/ S0 gdzie Fm N jest największą siłą rozciągającą uzyskaną w czasie próby rozciągania, So mm2 - polem powierzchni przekroju początkowego próbki

-    wyraźna granica plastyczności Rc = Fe / So gdzie Fe N jest siłą odpowiadającą granicy plastyczności zmierzoną na wykresie.

-    górna granica plastyczności Rch = FeH / S0 gdzie FeH N jest wartością siły po której następuje pierwszy spadek siły rozciągającej próbkę

-    dolna granica plastyczności RcL = Fe| / S0 gdzie FeL jest najmniejszą siłą po przekroczeniu górnej granicy plastyczności (jeżeli występuje więcej niż jedno minimum pierwszego z nich nie bierze się pod uwagę)

-    wydłużenie procentowe po zerwaniu A = —-- * 100% gdzie L0 mm

A>

jest długością pomiarową próbki po zerwaniu, L0 mm jest pierwotną długością pomiarową próbki. Ze względu na przyjętą do obliczeń długość pomiarową Lrozróżniamy próbki pięciokrotne Los i dziesięciokrotne L0io.

L05 = 5d0 i L0io = 10d0 gdzie d0 mm jest początkową średnicą próbki.

-    przewężenie procentowe Z = ^    * 100% gdzie Su mm2 jest polem po

wierzchni przekroju próbki po zerwaniu. Dla próbek o przekroju kołowym



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
skanuj0006 (172) 10 iCu Po wyjgciu zerwanej próbki ze szczek maszyny, można obliozyd następujące wła
ćw 1 wytrzymałość materiałów2 10 10 Po wyjęciu zerwanej próbki ze szczęk maszyny, można obliczyć
Kopia m5 2 - wykres nominalny [(początkowy przekrój próbki), (nie osiągalny przy pierwszej próbie, d
DSC49 (3) Analiza przełomu Na powyższym zdjęciu zestawione są dwie takie same próbki, przed i po ze
Kopia m5 2 - wykres nominalny [(początkowy przekrój próbki), (nie osiągalny przy pierwszej próbie, d
bezwzględnego próbki po zerwaniu do długości pomiarowej, według wzoru T. Ą _ ZŁ Jj. i L.. ■i
Lu- długość pomiarowa próbki po zerwaniu, Lo - długość pomiarowa próbki przed
skanuj0009 (389) OBLICZANIE DŁUGOŚCI POMIAROWEJ PO ZERWANIU Długość pomiarową L. po zerwaniu w zależ
50 skiego i Krupówek, ciągle po ich stronie południowej; następnie przecina ulicę Kościeliską u
img286 84 Dorota Hoja-Łukowicz działu chromatograficznego rozpoczyna się zaraz po nałożeniu próbki.
img327 96 gdzie g - pr ześpieszenie ziemskie równe 9,81 m/sek . Po zniszczeniu próbki reszta energii
Po wykonaniu tych operacji, w następnej fazie modelowania, posługując się narzędziem Poczet, należ}
WSSE w Warszawie, Dział Laboratoryjny Wydanie 2 z dnia 2014-01-02 •    Po pobraniu pr

więcej podobnych podstron