transkrypcji mRNA danego genu i integracji do genomu. Retropseudogeny nie posiadają sekwencji regulatorowych.
Pseudogeny są fragmentami DNA o sekwencji niemal identycznej z sekwencją genów normalnych, różnią się tym tylko, że zawierają lianę mutacje, które uniemożliwiają powstanie funkcjonalnego białka. W przeciwieństwie do genów funkcjonalnych nie zawierają one intronów i nie mają sekwencji promotorowych.
Cechy kodu genetycznego, mutacje chromosomowe liczbowe.
Cechy kodu genetycznego:
• Trójkowy - podstawowe jednostki kodu zbudowane z trzech zasad (kodonu);
• Bezprzecinkowy - między trójkami kodującymi nie ma dodatkowych elementów;
• Zdegenerowany - jeden aminokwas może być kodowany przez kilka różnych trójek;
• Uniwersalny - kod genetyczny taki sam we wszystkich organizmach;
• Jednoznaczny - każda trójka koduje jeden i ten sam rodzaj aminokwasu;
• Niezachodzący - kodony nie zachodzą na siebie.
Mutacje chromosomowe liabowe obejmują największe zmiany materiału genetycznego ( całe liczby chromosomów). Zmieniana może być pojedyncza liczba chromosomów (aneuploidy- np. plus jeden, minus jeden). Aneuploidy dzielą się na monosomie (2n-l), trisomie (2n+l) i tetrasomie (2n+2). Istnieje również szansa na zmianę całego garnituru chromosowego n (euploidy - np. wielokrotność własnych genów 3n). Euploidy dzielą się jeszae na autopoliploidy - mutanty jednego gatunku o zmienionej liczbie n oraz allopoliploidy, ayli mutanty powstałe na skutek połączenia ze sobą różnych gatunków nj+n2. Przyczyną tego może być zakłócenie przebiegu zjawiska Crossing - over lub pękania chromosomów w czasie interfazy.
Antysensowe RNA.
To genetyczny odcinek jednoniciowego RNA, który jest komplementarny do sekwencją mRNA. Powstaje w wyniku wykorzystania nici sensownej (kodująca nić DNA) jako matrycy podczas transkrypcji(synteza RNA na macicy DNA w żywych komórkach). Jego zadaniem jest regulacja ekspresji genów (odczytanie informacji genetycznej zawartej w genie i przepisanie jej) na białko.