111406

krajom i narodom kolonialnym oraz Deklaracja z 1962 w sprawie stałej suwerenności nad bogactwami naturalnymi, a także Deklaracja zasad prawa międzynarodowego

(1970). O prawie do samostanowienia jest mowa w dwóch umowach międzynarodowych (obie z 1966r.):

•    Międzynarodowy pakt praw obyw atelskich i politycznych

•    Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych, kulturowych

Według tych deklaracji prawo do samostanowienia ma lud.

Lud - pewna społeczność. Pojawia się problem, czy za lud można uznać mniejszość narodową. W państwach narodowych mniejszości nie uznaje się za lud uprawniony do samostanowienia. Na pojęcie ludu można patrzeć z trzech punktów widzenia:

•    Etatyzmu - lud działa przez państwo Państwo nadaje mu formę/ksztalt. Koncepcja ta pozwala zdelegalizować prawo do secesji

•    Anty etatyzm u - grupa osób, która organizuje się w państwo

•    Realizmu - społeczność, która ma wspólne cele

Lud da się zidentyfikować. Zamieszkuje na określonym, w miarę stałym terytorium.

Prawo do samostanowienia daje prawo:

•    Do uzyskania autonomii w państwie

•    Do zjednoczenia się z innym ludem (wiąże się z prawem do secesji)

•    Może oznaczać prawo do utworzema własnego niepodległego bytu państwowego (wiąże się z prawem do secesji)

Z prawa do secesji skorzystali kosowscy Albańczycy, oraz chciała skorzystać ludność Quebecu.

Opinia Sądu Najwyższego Kanady: praw^ro międzynarodowe, co do zasady nie uznaje jednostronnej secesji, ale z drugiej strony nie ma wyraźnego zakazu. Państwo jednakże ma prawe do obrony swojej integralności. Z tego wynika więc zakaz secesji (z jednym wyjątkiem - lud uciskany - ma prawo do stworzenia niepodległego państwa)

Lud uciskany - lud poddany, zdominowany lub eksploatowany przez inne państwo

Sąd Najwyższy Kanady zauważył cechy ludu ludności Quebec. Równocześnie państwo, którego rząd reprezentuje całość ludności na zasadzie równości i niedyskryminacji, ma prawo do ochrony swej integralności terytorialnej. Sąd Najwyższy uznał, że ludność Quebecu nie jest uciskana, gdyż jest reprezentowana przez wszystkie trzy gałęzie władzy.

•    Zasada wykonywania w dobrej wierze zobowiązań międzynarodowych

•    Zasada integralności terytorialnej i nienaruszalności granic - państwa uznają swoje granice za nienaruszalne oraz zobowiązują się do powstrzymania od zamachów na nie, oraz do powstrzymania roszczeń rewizjonistycznych

•    Zasada poszanowania praw człowieka