111509

1.3. Prawo europejskie a prawo międzynarodowe publiczne

Charakter prawny prawa europejskiego jest zagadnieniem spornym. W dyskusji można wyróżnić dwa nurty:

>    tradycyjny - zakłada, że prawo europejskie jest prawem międzynarodowym, ponieważ prawo europejskie powstawało i powstaje w wyniku zawierania umów międzynarodowych przez państwa członkowskie, które są podmiotami prawa międzynarodowego

>    autonomiczny - zakłada, że prawo europejskie nie jest prawem międzynarodowym lecz autonomicznym porządkiem prawnym. Decyduje o tym obraz struktur prawa europejskiego

Reasumując, dyskusja, która dotyczy cliarakteru prawnego prawa europejskiego jest próbą odpowiedzi na pytanie: Czy prawo europejskie można zakwalifikować jako dział prawa międzynarodowego publicznego?

Za przyjęciem teorii autonomicznej przemawia fakt, iż prawo europejskie wykazuje wiele specyficznych cech.

1.4. Prawo wspólnotowe a prawo krajowe

Klasyfikacja prawa wspólnotowego i prawa krajowego należy do najintensywniej dyskutowanych problemów. Wspólnotowy i krajowy porządek prawny nawzajem się przenikają, ale są również wobec siebie niezależne.

W literaturze podmiotu stwierdza się, że relacja między prawem wspólnotowym a krajowym określana jest jako „zazębianie się". Prawo wspólnotowe wymaga wewnątrzpaństwowego jak również ogranicza stosowanie prawa krajowego. W kontekście ..zazębiania się" należy zwrócić uwagę na wzajemny wpływ jaki wywierają na siebie wspólnotowe i krajowy porządek prawny. Wyraźne jest to w przypadku prawa administracyjnego. Krajowe prawo administracyjne wpływa na europejskie prawo administracyjne tak, że jest ono źródłem poznania ogólnych zasad prawnych europejskiego prawa administracyjnego.