Wolne rodniki nadtlenkowe zdolne są do odrywania atomów wodoru od kolejnych prawidłowych cząsteczek wielonienascyconych kw tłuszczowych LH
LOO* + LH -> LOOH + L*
Reakcja prowadzi do powstania nadtlenku kw tłuszczowego LOOH.
Ten cykl reakcji może powtarzać się wielokrotnie do momentu zajścia reakcji terminacji 3) Terminacja procesu wolnorodnikowego
Gdy reakcja pomiędzy wolnymi rodnikami prowadzi do powstania produktu, któiy nie jest wolnym rodnikiem.
Terminacja może sprowadzać się do:
• Reakcji między dwoma wolnymi rodnikami alkilowymi
• Dwoma rodnikami nadtlenkowymi
• Dwoma rożnymi rodnikami które występują w układzie:
L* + L* -> LL
LOO* + LOO* L=0 + LOH + 02 LOO* + L* -> L=0 + LOH
Produktami reakcji terminacji są:
• Di mery kwasów tłuszczowych
• Oksy lub hydroksykwasy tłuszczowe
Zjaw isko reinicjacji- nadtlenki lipidów, czyli nierodnikowe już produkty peroksydacji mogą ulegać rozkładowi prowadzącemu znów do powstania produktów wolnorodnikowych.
Rozpad taki jest inicjowany przez jony metali przejściowych (zwłaszcza Fe i Cu)
Dalsze przemiany produktów peroksydacji lipidów prowadzą do rozpadu reszt wielonianasyconych kw tłuszczowych i powstawania kilku lub kilkunastowęglowych fragmentów.
Najpopularniejszy jest dialdehyd malonowy (MDA).
Oprócz niego powstają inne aldehydy i hydroksyaldehydy.
Zasada metody:
Peroksydacje erytrocytów oznacza się w całych erytrocytach metodą Stocks’a i Dormandy’cgo 1971 określają zawartość związków reagujących z kw tiobarbiturowych TBA.
Kw tiobarbiturowy TBA reaguje z końcowym produktem peroksydacji nienasyconych kw tłuszczowych- dialdehydem malonowym MDA.
Po połączeniu się 2 cząsteczek TBA i 1 MDA powstaje barwny związek, któiy oznacza się kolorymetrycznie przy dł fali 532 nm.
Reakcja jest czuła, ale niespecyficzna, z uwagi na równoczesne powstawanie barwnych kompleksów TBA z innymi związkami, pochłaniających światło w zbliżonym zakresie długości fal.
Nasilenie reakcji jest więc miarą zawartości różnych produktów peroksydacji wiążących się z TBA- TBARSów.