102073

Tlenków i; głowa hemoglobina jako wskaźnik wchłaniania tlenku węgla

OxyHb:

Charakterystyczne widmo absorpcyjne w zakresie widzialnym z maksimami absorpcji dla:

•    540 nm a

•    576 nm p HbCO:

Zbliżone widmo, z maksimami przesuniętymi:

•    536 nm

•    568 nm i jest mniej ostre

Zachowanie wobec czynnika redukującego np. ditionan sodowy:

OxyHb ulega odtlenowaniu i przechodzi w formę deoxyHb, która w zakresie widzialnym ma 1 widmo absorpcji dla:

•    555 nm

HbCO nie ulega tej reakcji i widmo pozostaje niezmienione.

Tlenek węgla wiąże się z oksyhemoglobiną 300 x silniej niż tlen, tworząc hemoglobinę tlenkowęglową, która jest połączeniem trwalszym i 10 x wolniej ulegającym hydrolizie niż oksyhemoglobiną.

DysocjacjęHbCO przyspiesza:

•    Światło

•    Zwiększone ciśnienie parcjalne tlenu

Hemoglobina uwolniona od tlenku węgla odzyskuje zdolność przenoszenia tlenu.

Działanie toksyczne CO:

Polega na łączeniu się z hemoglobiną w wyniku czego powstaje hemoglobina tlenkowęglową (karboksyhemoglobina) HbCO.

HbCO nie ma zdolności przenoszenie tlenu.

HbO> + CO -»HbCO +0₂

Tlenek węgla łączy się wiązaniem kowalencyjnym z at żelaza w cząsteczce hemu- grupy funkcyjnej Hb.

Żelazao z HbCO jest dwuwartościowe tak jak w hemoglobinie natywnej.