1. Sytuacja prawna roju pszczół
Art. 182. § 1. Rój pszczół staje się niczyim, jeżeli właściciel nie odszukał go przed upływem trzech dni od dnia wyrojenia. Właścicielowi wolno w pościgu za rojem wejść na cudzy grunt, powinien jednak naprawić wynikłą stąd szkodę.
§ 2. Jeżeli rój usiadł w cudzym ulu nie zajętym, właściciel może domagać się wydania roju za zwrotem kosztów.
§ 3. Jeżeli rój osiadł w cudzym ulu zajętym, staje się on własnością tego, czyją własnością był rój, który się w ulu znajdował. Dotychczasowemu właścicielowi nie przysługuje w tym wypadku roszczenie z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia.
Art. 182 § 2 dotyczy sytuacji, w której właściciel odszukał rój przed upływem trzech dni. Jednakże gdy nastąpiło to po tym terminie, a nikt inny nie objął roju, właściciel odzyskuje własność roju przez objęcie go w posiadanie. Rój, który osiadł w cudzym nie zajętym ulu, nie staje się jeszcze przez to własnością właściciela ula bez objęcia przezeń osiadłego roju w samoistne posiadanie. Dopiero bowiem objęcie rzeczy niczyjej w samoistne posiadanie powoduje jej zawłaszczenie.
Według § 3 o nabyciu własności roju, który osiadł w cudzym ulu, nie decyduje własność tego ula, lecz własność roju, który w nim się znajdował i z którym połączył się rój po jego wyrojeniu. Paragraf 3 dotyczy nie tylko roju, którego właściciel odszukał, albo którego nie odszukał w terminie trzech dni od wyrojenia, decydujące jest bowiem tylko to, kto był właścicielem roju, który znajdował się w ulu, w którym osiadł wyrojony rój.