112159

Art. 62. § 1. Jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem trzystu dni od jego ustania lub unieważnienia, domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki. Domniemania tego nie stosuje się, jeżeli dziecko urodziło się po upływie trzystu dni od orzeczenia separacji.

§ 2. Jeżeli dziecko urodziło się przed upływem trzystu dni od ustania lub unieważnienia małżeństwa, lecz po zawarciu przez matkę drugiego małżeństwa, domniemywa się, że pochodzi ono od drugiego męża.

§ 3. Domniemania powyższe mogą być obalone tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa.

Okres ten obejmuje czas od chwili zawarcia małżeństwa (nawet jeśli dziecko urodzi się w tym samym dniu co zawarcie małżeństwa) i trwa przez cały czas jego istnienia, aż do 300 dni po zakończeniu.

Są to domniemania prawne wzruszalne:

1)    obalenie może nastąpić tylko na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa

2)    legitymowanymi są wyłącznie dziecko, mąż matki i matka

3)    dopuszczalność obalenia podlega ograniczeniom czasowym

4)    obalenie podlega rygorom dowodowym (o szczegółach dalej)

3. Uznanie dziecka

Uznanie dziecka jest to oświadczenie mężczyzny, który się do ojcostwa poczuwa. Uznanie powinno być zgodne z rzeczywistym pochodzeniem dziecka.

Oświadczenie takie ma podwójną naturę - jest oświadczeniem woli, gdyż zawiera wolę wywołania skutku prawnego, a zarazem jest oświadczeniem wiedzy, gdyż stwierdza fakt znany temu, kto je składa.

Jest to akt ściśle osobisty, dlatego musi być złożony osobiście. Nie ma możliwości dokonania uznania przez przedstawiciela ustawowego, ale dla skuteczności uznania dokonanego przez osobę ograniczoną w zdolności do czynności prawnych, zgoda przedstawiciela jest wymagana.

Można uznać dziecko tylko takie, co do którego nie ustalono wcześniej ojcostwa.

Dziecko może być uznane bez względu na wiec, a dziecko kobiety niezamężnej może być uznane także przed urodzeniem, jeżeli w chwili uznania było już poczęte. Nie można natomiast uznać dziecka po jego śmierci, z wyjątkiem sytuacji gdy pozostawiło ono zstępnych.

Zgoda matki i dziecka na dokonanie przez mężczyznę uznania jest wymagana. Jeśli dziecko jest małoletnie, do uznania potrzebna jest zgoda matki, ewentualnie przedstawiciela ustawowego. Jeżeli jest pełnoletnie, wymagana jest zgoda dziecka i matki, chyba że matka nie żyje albo porozumienia z nią napotyka trudne do przezwyciężenia przeszkody.

Uznanie nie może być dokonane pod warunkiem lub z zastrzeżeniem terminu.

Może nastąpić przed kierownikiem USC albo przed sądem opiekuńczym, a za granicą przed konsulem polskim lub osobą wyznaczoną do wykonywania funkcji konsula. W razie grożącego niebezpieczeństwa także przed notariuszem. Zgoda na uznanie powinna być