Źródła prawa:
a) w sensie formalnym,
b) poznania prawa,
c) w sensie materialnym.
d) samoistne i niesamoistne.
a) Fontes iuris oriundi - każdy akt, dokument lub decyzje, które uważa się za źródło norm prawnych, np. ustawa, rozporządzenie czy precedens.
b) Fontes iuris cognoscendi - oficjalne (urzędowe dziemiiki promulgacyjne) i nieoficjalne (dokumenty, na podstawie których ustalić możemy treść norm - gazety, książki, informacje radiowe).
c) Czynniki społeczne, ekonomiczne, polity czne itp, które waninkują treść prawa
d) Samoistne: reguły lub zasady mogące stanowić samodzielną podstawę decyzji sędziowskiej (np. ustawa). Niesamoistne to wszystkie inne (poglądy doktryny, reguły egzegezy, orzeczenia sądowe, materiały przygotowawcze komisji legislacyjnej).
Communis opinio doctorum - jednolity pogląd doktryny.
Relacje pomiędzy prawem wewnętrznym, a międzynarodowym:
- dualistyczne - oba są całkowicie różne i niezależne od siebie,
- prymat prawa wewnętrznego,
- prymat prawa międzynarodowego.
Istnieje prymat prawa międzynarodowego nad prawem wewnętrznym Samoistne źródła prawa międzynarodowego:
- umowy (traktaty) międzynarodowe,
- międzynarodowe prawo zwyczajowe,
- zasady ogólne prawa międzynarodowego,
- prawotwórcze uchwały organizacji międzynarodowych (np. ONZ).
Niesamoistne źródła prawa międzynarodowego: orzecznictwo sądów międzynarodowych, doktryna, deklaracje, zalecenia organizacji międzynarodowych
Po przystąpieniu do UE prawo europejskie podlega bezpośredniemu stosowaniu na terenie Polski, a w razie kolizji ma pierwszeństwo.
Funkcje prawodawcze UE posiadają: Rada UE (najważniejsza), Parlament Europejski i Komisja Europejska.