112332

pisana jest na papierze urzędowym, a prywatna na papierze białym. Konstrukcja takiego pisma zbliżona jest do umowy podpisanej.

Formy pracy dyplomaty

•    Udział w imprezach merytorycznych- celem takich imprez jest nabywanie wiedzy, kiedyś nabywano ją poprzez rozmowy. W tej chwili formą zdobywania wiedzy jest również Internet.

•    Rozmowy w urzędach- np. obiad z urzędnikiem

•    Prasa i inne oficjalne miejsca dla zdobywania informacji

•    Koktajle- na taki koktajl idziemy nie po to aby się najeść ale po to, aby po nim powstała porządna notatka

Dyplomacja I media

•    Tajna dyplomacja przełom XIX i XX w.- to się nie utrzymało. Klasyczne teorie stosunków mn. Nie zajmują się rolą masowego komunikowania społecznego, a w szczególności rolą mediów. Demografia, gospodarka i armia to są najważniejsze czynniki, które należy uwzględniać analizując i podejmując działania na arenie mn. W tych teoriach zbywa się milczeniem stosunki wewnętrzne i opinię publiczną w danym państwie.

•    Współpraca dyplomacji na przełomie XX I XXI w.

Wpływ mass mediów na politykę

•    Teoria determinizmu- media odrywają bardzo aktywną rolę, wpływają na proces decyzyjny, media pełnią rolę aktywnego uczestnika polityki zagranicznej. Teorię ta najchętniej wyznają dziennikarze czy politycy.

•    Teoria manipulacji- media nie są niczym więcej niż pewnym rodzajem zastawu w grze politycznej, są one instrumentem wdrażania polityki zagranicznej. Są środkiem do realizacji celów; media utożsamiają się z rządem przez to, że dziennikarze są częścią tej elity która sprawuje władze.

•    Teoria współzależności -zaprzecza poprzednim teorią, w rzeczywistości żadna z poprzednich teorii nie jest prawdziwa. Media, dyplomacja, opinia publiczna pozostają ze sobą w pewnej stałej współzależności. To media informują rząd o pewnych wydarzeniach mn.

Na postawie analizy polityki rządu Stanów Zjednoczonych C. B. Cohen stwierdził, że amerykańskie środki masowego przekazu spełniają wobec niej następujące role:

• główne: komunikowanie, interpretowanie, wspieranie celów polityki zagranicznej