Bakteriofagi (fagi) - wirusy atakujące bakterie. Ich materiał genetyczny stanowi najczęściej DNA. Są zdolne do przedostanie się przez ścianę komórkową bakterii. Infekując bakterie wstrzykują do ich wnętrza swoje DNA, a kapsyd pozostawiając na zewnątrz. Atakują tylko określone gatunki lub szczepy bakterii, dzięki czemu są wykorzystywane do ich identyfikacji. Niektóre bakteriofagi wykorzystywane są do leczenia chorób wywoływanych przez bakterie oporne na antybiotyki (terapie doświadczalne).
Wirusy roślinne (fitofagi) - ich materiał genetyczny stanowi z reguły RN A. Najczęściej przybierają kształt pałeczkowaty. Nie potrafią same przedostać się przez ścianę komórkową roślin - potrzebne jest jej wcześniejsze mechaniczne uszkodzenie (np. przez owady). Ich nazwy pochodzą od zmian jakie wywołują w zaatakowanej roślinie.
Objawem zaatakowania rośliny przez wirusy mogą być: przebarwienia na liściach (mozaikowatość), nieprawidłowy wzrost i zwijanie się liści (kędzierzawienie), a także nadmierny rozrost tkanek (narośla rakowe).
Wirusy zwierzęce (zoofagi) najczęściej przyjmują kształt wielościenny, mogą posiadać zarówno DNA(np. wirus ospy, różyczki), jak i RNA (np. HIV, wirus grypy). Wirusy te bywają bardzo wyspecjalizowane, nie tylko do określonego gatunku zwierzęcia, ale nawet do konkretnego narządu (np. wirus żółtaczki atakuje tylko komórki ludzkiej wątroby).
Wirusy bakteryjne - bakteriofagi - po zaadsorbowaniu na powierzchni komórki bakteryjnej wprowadzają do wnętrza bakterii tylko kwas nukleinowy pozostawiając kapsydy na zewnątrz komórki.
Wirusy roślinne wnikają do tkanki wyłącznie w miejscach uszkodzonych, wprowadzając do wnętrza komórki całe wiriony.
Wirusy zwierzęce wprowadzają do komórek całe wiriony dzięki:
a) fuzji osłonki wirusowej z zewnętrzną błoną cytoplazmatyczną
b) pinocytozie
c) bezpośredniemu przeniknięciu błony cytoplazmatycznej w miejscu występowania białka klatryny.