112698

WYKŁAD 9

DYREKTYWY PRAKSEOLOGICZNE TWORZENIA USTROJU ADMINISTRACJI PUBLICZNEJ I PROCESU REALIZACJI DOBRA WSPÓLNEGO

Kelsen - badarue administracji w dwóch płaszczyznach:

1)    Sfera faktu (sein) -» normatywna (prawo = zapis faktów).

2)    Sfera powinności (sollen) —> pozanormatywna.

Dyrektywy prakseologiczne (dobrej roboty) -> są normami. ale pozaprawnymi —> nie są tak precyzyjnie sformułowane jak normy prawne.

DYREKTYWY PRAKSEOLOGICZNE TWORZENIA USTROJU ADMINISTRACJI (twórca układu musi mieć je na względzie tworząc układ administracyjny, są nie tylko dyrektywami pozanormatywnymi, ale mają odzwierciedlenie w normach prawnych już obowiązujących):

1)    Zasada optymalnej pojenmości kompetencyjnej organów.

2)    Zasada rozdzielności kompetencyjnej organów.

3)    Zasada określenia fortu kierowniczego (organizacyjttego) oddziaływania,

4)    Zasada określenia skutków organizacyjnego oddziaływania.

Ad I)

Twórca układu ma przydzielić tyle i takich spraw, ile organ może maksymalnie sprawnie realizować.

Ad 2)

Twórca układu chce. aby jedna sprawa była przydzielona tylko jednemu organowi i brak było spraw nieprzydzielonych w ogóle. Przejawem jej obowiązywarua na etapie stosowania prawa są mechanizmy rozstrzygania sporów o właściwość.

Ad 3)

Muszą istnieć jasne reguły określające sposób w jaki organ kierujący może oddziaływać na organ kierowany (więzi organizacyjne) oraz organ nadzomjący na nadzorowany itd. (więzi pozaorganizacyjne).

Ad 4)

Ważna przede wszystkim z punktu widzenia zakresu odpowiedzialności za podejmowane działanie. Naruszenie zasady —> art. 7 ust. 2 tekstu pierwotnego ustawy z 1992 r. o radiofonii i telewizji: Przewodniczącego KRRiT powołuje Prezydent z grona członków Rady —> pytarue czy może go również odwoływać (nie uregulowano wyrażrue w prawie) i dalej czy odwołanie to wiązałoby się z równoczesnym odwołaniem jako członka.

DYREKTYWY PRAKSEOLOGICZNE SPOSOBU (PROCESU) REALIZACJI DOBRA WSPÓLNEGO (odnoszą się do funkcjonowania układu administracyjnego):

1)    Zasada identyfikacji dobra wspólnego (wskazanie wartości lub celów, które mają być realizowane).

2)    Zasada ważenia interesu indywidualnego, wspólnot, paiistwa.

3)    Zasada określenia środków prawnego oddziaływania.

4)    Zasada określenia skutków prawnego oddziaływatiia.