Charakterystyka średniowiecza.
D pod wpływem chrześcijaństwa powstała nowa teoria prawa natury, nawiązująca do Arystotelesa (św. Tomasz) - Bóg został uznany (ściślej prawo wieczne) za ostateczne źródło prawa natury;
D Wiele idei sformułowanych przez filozofów starożytnych nadal funkcjonowało jednak w formie przekształconej - systemy eklektyczne tzn. były wynikiem syntezy co najmniej dwóch już istniejących systemów, (św. Augustyn—chrześcijaństwo + Platon, św. Tomasz—chrześcijaństwo + Arystoteles)
D Filozofia przestała służyć poznawaniu świata, kierując swoją uwagę ku Bogu, teocentryzm (sprowadzanie całokształtu spraw ludzkich do Boga).
D Pojęcie cnoty nabrało nowego znaczenia - religijnego, a najdoskonalszą cnota iest
D Powstało pojęcie stworzenia świata z niczego, a Bóg został pojęty jako osoba. Głoszono dualizm Boga i świata, dobra i zła.
0 ocenianie zachodzących zjawisk w świetle moralnym (moralizml. rozciągając tę dziedzinę na całokształt problemów istnienia jednostkowego i zbiorowego;
0 odwoływanie się do autorytetów (święci, ojcowie kościoła);
0 Nowym źródłem poznania stała się wiara w Boga. Wprowadzone zostało także pojęcie iluminacji czyli nagłego rozjaśnienia umysłu człowieka w następstwie łaski Boga.
D Miejsce wiedzy w średniowieczu zajmuje wiara w Boga.
D wzmocnione znaczenie człowieka jako jednostki;
D Zasadniczym zagadnieniem staje się posłuszeństwo wobec władzy państwowej. Zostaje jej nadana sankcja Boża. Dominuje teoria teokratyczna (rządy kapłanów, duchownych)