W Polsce 89% rynku mają banki komercyjne, 5% banki spółdzielcze oraz 6% oddziały banków z krajów UE.
Klasyczne typy systemów bankowych:
• Japoński - cecha szczególna: wzajemne powiązania między bankami i przedsiębiorstwami
• Niemiecki - cecha szczególna: korzystanie przez przedsiębiorstwa tylko z usług jednego banku
• Anglo-amerykański (kapitałowy) - cecha szczególna: opiera się na finansowaniu bezpośrednim przez rynek kapitałowy, ale przedsiębiorstwa mogą również korzystać z typowych usług bankowych
Generalnie w systemach kontynentalnych nacisk jest na długoterminową współpracę, dlatego więcej uwagi przywiązuje się do relacji z klientem. Polska jest najbardziej bliska systemowi niemieckiemu. Historia współczesnej bankowości w Polsce:
• 1988 - początki reform (wcześniej NBP pełniło zarówno rolę banku centralnego jak i jedynego banku komercyjnego)
• 1989 - uchwalenie ustaw bankowych
• 1993 - początek prywatyzacji banków
• 1993 - 1996 - „cichy" kryzys bankowy i restrukturyzacja sektora bankowego
• 1997 - uchwalenie „nowych" ustaw bankowych
• 1 maj 2004 - otwarcie sektora krajowego na sektor UE