116124

nieruchomości w celu rewitalizacji obszaru i ewentualnego wynajmowania parterów pustych budynków.

•    Wygoda i wygląd. Należy ustawiać i dostawiać urządzenia: siedziska, stoiska z jedzeniem, punkty informacyjne, dzieła sztuki, kosze na śmieci, fontanny - w starannie wybranych miejscach; podnosić stopień bezpieczeństwa poprzez wprowadzenie większej aktywności w miejscu, uczynienie kogoś (zatrudnienie kogoś) odpowiedzialnego za bezpieczeństwo, podnieść jakość utrzymania poprzez m.in. codzienne sprzątanie; ustanowić wspólnotowy program nadzoru.

•    Warunki do rozwoju życia towarzyskiego i społecznego. Należy rozwijać punkty skupiające -miejsca przyciągające ludzi, które umożliwiają różnorodność zajęć; aranżować urządzenia stymulujące interakcje społeczne (ławki dla wielu osób. przenośne siedziska itp.); urządzać, wystawiać wydarzenia by przyciągnąć ludzi; zachęcać wspólnotowych wolontariuszy, by pomagali przy udoskonalaniu lub utrzymaniu miejsca; wprowadzać w otaczających budynkach różnorodność usług, aby przyciągnąć mieszankę różnych ludzi.

Podstawowy katalog elementów „umeblowania" przestrzeni obejmuje następujące elementy:

1.    .Podręcznik’ sztuki siedzenia. Ogólne informacje na temat użytku siedzisk, ich lokalizacji i eksploatacji.

2.    Ruchome siedzisko. Ustawianie krzeseł jest prawdopodobnie najprostszymi najbardziej efektywnym sposobem aktywizacji przestrzeni publicznej.

3.    Ławki. Zwrócenie uwagi na staranne zaprojektowanie, lokalizację tego często stosowanego siedziska może w zdecydowany sposób udoskonalić walory przestrzeni publicznej.

4.    Murki, krawędzie, stopnie do siedzenia. Wbudowane formy zasadniczo nadają się na siedziska ale w wielu przypadkach wykorzystywane są w sposób błędny. Wyszczególnia takie przypadki Wiliam H. Wiyte (wspomniany założyciel ruchu) w .City".

5.    Jedzenie. W. H. Whyte daje taką receptę na sukces: .Jeżeli chcesz stworzyć miejsce pełne żyda. wprowadź do niego możliwość jedzenia. Jedzenie przydągnie ludzi, którzy przydągną następnych ludzi".

6.    Kioski handlowe. Projekt kiosków ma zasadniczy wpływ na możliwość sukcesu handlowców.

7.    Przystanki autobusowe. Decyzja, jaki wybrać typ przystanku wymaga analizy istniejącego terenu i przewidzenia przyszłych warunków eksploatacji, a także wiedzy na temat projektowania przystanków i i ich lokalizacji.

8.    Wykorzystanie wody. Ważniejsze od samej obecności wody jest jej odczuwanie i dźwięk. To one decydują o powodzeniu urządzeń wodnych.

9.    Kosze na śmieci. Ich trwałość i funkcjonalność grają kluczową rolę w efektywnym zagospodarowaniu przestrzeni publicznej.

10.    Zadaszenia. Zadaszenia chroniąc ludzi przed wiatrem, słońcem i deszczem umożliwiają urządzanie uroczystości i imprez.

11.    Oświetlenie. Dobrze zaprojektowane oświetlenie nie tylko umożliwia bezpieczeństwo i ułatwia orientację, ale także podkreśla tożsamość miejsca i buduje napięcia dramaturgiczne.

12.    Oznakowanie. Znaki komunikują o wiele więcej niż tylko kierunki. Przewodnik zarysowuje siedmiostopniowy proces rozwoju i doskonalenia oznakowania w twojej przestrzeni publicznej.

Dużą wagę przywiązuje się do podtrzymywania już wykształconych więzi społecznych. Opracowano zasady monitoringu poprzez badania ankietowe, liczenie osób przebywających w danej przestrzeni, filmowanie. Monitoring ułatwia przeprowadzanie odpowiednich działań korygujących.

Project for Public Spaces proponuje rodzaj harmonogramu działań zmierzających do przekształcania i kreacji miejsc:

1.    Spotkanie z przedstawicielami wspólnoty z obu sektorów, prywatnego i publicznego w celu identyfikacji rangi zadań, z którymi konfrontują się różne grupy w odniesieniu do konkretnych miejsc.

2.    Sformułowanie hipotezy na temat zadań, które zasługują na zebranie dalszych danych i rozwinięcie planu pracy określającego sposób zbierania tych informacji.

3.    Zebranie danych niezbędnych do lepszego zrozumienia sytuacji.

4.    Analiza danych, przegląd wkładu wspólnotowego i identyfikacja potencjalnych pomysłów do wdrożenia.

5.    Przeprowadzenie publicznego forum dla przedstawicieli wspólnoty i zainteresowanych członków szerszej wspólnoty, na którym następuje prezentacja zadań, otrzymuje się informacje zwrotne i rozwija się. wraz ze wspólnotą, wizję przestrzeni.