116240

Skutki zdrowotne dla osób narażonych na wdychanie pyłowych zanieczyszczeń powietrza uzależnione są od ich stężenia w powietrzu, rozmiaru cząstek oraz składu chemicznego i mineralogicznego pyłu.

Metody pomiaru stężenia pyłu w środowisku pracy, można podzielić na metody wagowe, za pomocą których określa się masę cząstek pyłu zawartego w jednostce objętości powietrza, (w mg/m3) oraz metody liczbowe, za pomocą których określa się liczbę cząstek pyłu zawartych w jednostce objętości powietrza (liczba cząstek/cm3).

W odniesieniu do pyłów o strukturze nie włóknistej do oceny narażenia stosuje się obecnie najczęściej metody wagowe. Wyjątkowo w USA dopuszczono także metody liczbowe oparte o pylomierz cieczowy (mikroimpinger).

Do oceny narażenia na pyły o strukturze włóknistej niezbędne jest natomiast określenie liczbowego stężenia włókien respirabilnych.

Najważniejszym kryterium oceny narażenia populacji zatrudnionej w przemyśle są średnie ważone stężema dla 8 godz. dnia pracy i dotyczą prób pobranych w strefie oddychania lub w jej pobliżu.

Dla populacji generalnej za miarodajne dla oceny narażenia uznaje się średnie dolxnve i śr ednie roczne stężenia pyłu w powietrzu.

Ochrona przed pyleniem środki typu:

-zmiana procesu technol. pod kątem zmniejsz, emisji pyłu, -zmiana surowca na mniej pylący, -hermetyzacja procesu prod. stos. urządz. odpylaj-stos. urządz. wentylac. stosow. ochrony osobistej

Kry teria oceny zagrożenia

Problem ustalaiua kryteriów oceny narażenia dla pylów^r przemysłowych jest ciągle dyskutowany. Zwłaszcza jeżeli chodzi o pyły mieszane i o strukturze włóknistej.