116498

gdzie:

•    - zewnętrzne ciśnienie wywierane na ciecz na poziomie uznanym za zerowy (h = 0). Dla zbiorników otwartych jest to ciśnienie

atmosferyczne na powierzchni cieczy (w warunkach normalnych 1013 liPa).

Ciśnienie w cieczy nie zależy od ksztahn i wielkości naczynia, ale od wysokości shipa cieczy. Jeżeli mamy jednorodną ciecz i wysokości słupów w obu naczyniach, to wtedy mamy równe ciśnienie. Prawo naczyń połączonych :

Poziom deczy jednorodnej w naczyniach połączonych jest równy.

Podział

Ze względu na wskazywane ciśnienie dzieli się je na:

względne - wskazujące różnicę ciśnień.

bezwzględne - wskazujące ciśnienie w odniesieniu do próżni.

Typy manometrów

Hydrostatyczne

U-mrka

sprężynowe

ze sprężyną rurkową (Bourdona)

z przeponą falistą hib sprężystą

mieszkowe

dzwonowe

elektryczne

tensora etryczne

piezoelektryczne

indukcyjne

Działanie manometrów rieczowydi

Manometry cieczowe składają się z dwóch naczyń połączonych napełnionych cieczą manometryczną Najczęściej są to syntetyczne oleje lub rtęć. Zasada działania urządzeń polega na przemieszczaniu się cieczy manometrycznej. Ruch ten wynika z dążenia do ustalenia równowagi pomiędzy mierzonym ciśnieniem a ciśnieniem cieczy w manometrze. W praktyce pomiar ten polega na odczytaniu położeiua cieczy na podziałce wyskalowanej w odpowiednich jednostkach ciśnietua (najczęściej Pascale. milimetry słupa wody lub milimetry shipa rtęci).

Aby określić wielkość h należy odczytać poziom cieczy w obu rurkach.

Dwukrooiego odczytu można uniknąć stosując manometr jednoramienny. Charakteryzuje się on odpowiednio dobranymi przekrojami poprzecznymi. Odczyni poziomu cieczy dokonuje się w węższym naczyniu, pomijając zmianę położenia cieczy w szerszym naczyniu.

Manometr sprężynowy

Manometr z przeponą wykonaną z metalu, która pod wpływem różnicy ciśnień po jej obu stronach odkształca się. zmieniając położenie wskazówki na skali.

Rurka Bourdona

Manometry sprężynowe nirkowe, zwane też ciśnieniomierzami ze sprężyną rurkową składają się z wygiętej w hik hib wielu zwojów rurki, zwanej od nazwiska konstruktora Eugene Bourdona rurką Bourdona.

Jeden koniec rurki jest zamocowany do obudowy i przez niego doprowadza się do rurki ciśnienie, drugi zamknięty koniec połączony jest z układem wskazującym ciśnienie svykonanym zazwyczaj jako układ przekładni. Rurka pełni jednocześnie rolę sprężyny powrotnej. W wygiętej nucę ciśnienie wywiera większy nacisk na powierzcluuę zewnętrzną łuku rurki niż na powierzdmię wewnętrzną łuku. co