117084

1.    techniczne - wytwarzanie wyrobów

2.    handlowe - kupowanie surowców i sprzedawanie wyrobów

3.    finansowe - pozyskiwanie i użytkowanie kapitału

4.    ochronne (ubezpieczeniowe) - strzeżenie pracowników i własności

5.    rachunkowe - rejestrowanie i obliczanie kosztów, zysków, zobowiązań, sporządzanie bilansów i wykazów statystycznych

6.    kierownicze (administracyjne, zarządcze)

Definiował on zarządzanie za pomocą pięciu funkcji:

1.    przewidywania i planowania - obmyślenie kierunku działania umożliwiającego organizacji realizaqę celów

2.    organizowania - zmobilizowanie materialnych i ludzkich zasobów organizaqi do wprowadzenia planów w życie

3.    rozkazywania - wyznaczenie kierunków działania dla pracowników i doprowadzenie, by wykonywali swoje zadania

4.    koordynowania - zapewnienie harmonijnego funkcjonowania zasobów

i działań organizaqi dla osiągnięcia pożądanych celów, łączyć w odpowiedni sposób wszystkie wysiłki

5.    kontrolowania - sprawdzanie przebiegu realizacji planów dla zapewnienia ich właściwego wykonania

Według Fayola funkcje administracyjne rozkładają się pomiędzy kierownika, a pracowników wykonawczych.

Fayol zauważył także, że umiejętności potrzebne kierownikom w danej organizacji zależą od ich pozycji w hierarchii. Na niższych szczeblach wymagane są konkretne umiejętności techniczne, w niewielkim stopniu zaś umiejętność kierownicze. W miarę przesuwania się wzwyż hierarchii umiqętności kierownicze nabierają większego znaczenia w porównaniu z technicznymi, ponieważ wykształcenie wyłącznie techniczne nie odpowiada ogólnym potrzebom przedsiębiorstwa, nawet przemysłowego. „Zakresy funkcji wypełnianych na poszczególnych szczeblach nie są ani tej samej natury ani tej samej doniosłości. Czynniki, z których się składają przekształcają się, przechodząc z jednego poziomu hierarchicznego w drugi do tego stopnia, że w końcu nie ma już nic wspólnego pomiędzy uzdolnieniem technicznym lub innym kierownika niższego stopnia, a tym samym uzdolnieniem kierownika wysokiego szczebla.”

Umiejętności kierownicze powinny być też dostosowane do wielkości organizacji, w myśl zasady im większa organizacja tym większe umiejętności kierownicze naczelnego dyrektora, a mniejsze jego umiejętności techniczne.

W .Administracji przemysłowej i ogólnej" Fayol przedstawił cztemaśae zasad zarządzania, którymi najczęściej się posługiwał, podkreślając słowo .zasada" a nie „prawo" lub „reguła” aby pokazać, że jego wytyczne nie mają być sztywnymi normami. Trzeba je dostosowywać do konkretnych sytuacji uwzględniając różne warunki pracy, różnych ludzi i wiele innych czynników.

1.    Podział pracy - im bardziej ludzie specjalizują się, tym sprawniej mogą wykonywać swoją pracę. Przykładem tej zasady jest współczesna linia montażowa. Specjalizaqi podlega zarówno praca techniczna jak i kierownicza.

2.    Autorytet - kierownicy muszą wydawać polecenia, aby prace były wykonywane. Autorytet formalny daje im prawo rozkazywanią ale nie zawsze wymusza posłuszeństwo, jeśli nie będą mieli również autorytetu osobistego (np. wynikającego z odpowiedniej wiedzy). Autorytet przełożonego wywołuje poczucie odpowiedzialności u podwładnych.

3.    Dyscyplina - członkowie organizacji powinni przestrzegać przepisów i uzgodnień rządzących organizacją. Zdaniem Fayola, dyscyplina wynika z dobrego