117329

do dzisiajtekst "The New Industrial Engineering: Information Technology and Business Process Redesign". W 1993 roku ukazały się dwie niewątpliwie najważniejsze dla rozwoju i popularyzacji reengineeringu książki: Thomasa Davenporta "Processlnnovation: ReengineeringWorkthrough Information Technology (nazywana "podręcznikiem" reengineeringu) oraz Michaela Hammera i Jamesa Champy'ego "Reengineering the Corporation" (określana mianem "biblii" reengineeringu), która odniosła sukces komercyjny i uczyniła z Hammera "guru" współczesnego    zarządzania.

W następnych latach ukazało się wiele artykułów i książek poświęconych tej tematyce, w tym dwie Hammera, które opisywały doświadczenia związane z implementacją reengineeringu w organizacjach różnych typów. Pojawiają się kompleksowe przeglądy metodyk wykorzystywanych przez różnorodne firmy i konsultantów. Sporo jest też artykułów prezentujących krytyczny stosunek do reengineeringu i założeń leżących u jego podstaw. Coraz więcej jest rodzimej literatury tematu nawiązującej do konkretnych doświadczeń związanych z implementacją koncepcji w warunkach polskich, np. Wydawnictwo Naukowe Politechniki Wrocławskiej wydało w 2000 roku "Reengineering zarządzania procesem inwestycyjnym w górnictwie odkrywkowym" (B. Dałkowski, K. Hołodnik, G. Paszkowska) oraz "Reengineering przedsiębiorstwa w warunkach polskich" (Krokosz-Krynke).

Koncepcja reengineeringu lata największej medialnej świetności ma już za sobą, nie należy jej jednak traktować jak przebrzmiałej mody. Wraz z rosnącym wpływem Internetu na sposób prowadzenia biznesu do łask wraca model firmy zorientowanej na procesy. Reengineering był w centrum uwagi mediów w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych. Poświęcały mu swe łamy tak znane czasopisma, jak BusinessWeek czy The Economist. Twórcę koncepcji, Michaela Hammera, nie tylko Financial Times zaliczał do elity wywierającej największy wpływ na współczesne zarządzanie. Wg klasycznej definicji, reengineering to fundamentalne przemyślenie i radykalne przedefiniowanie procesów biznesowych w celu osiągnięcia gruntownej poprawy według stosowanych współcześnie krytycznych miar wyników osiąganych przez firmę, takich jak: koszt, jakość, jakość usług oraz szybkość. Filarami koncepcji są: technologie informatyczne, orientacja procesowa, koncepcja "czystej kartki" (tj. wprowadzanie zmian bez oglądania się na to, w jaki sposób proces funkcjonował dotychczas). Wydaje się jednak, iż sedno reengineeringu najlepiej oddają słowa jednego z jego współtwórców - Jamesa Champy'ego, wypowiedziane w roku 1999, kiedy "gorączka" związana z koncepcją znacznie opadła: "Jak należy przedefiniować dotychczasowy sposób funkcjonowania firmy? Jak przemyśleć na nowo jej działanie, aby    mogła    się    z    powodzeniem    rozwijać?'.

Równoleglefunkcjonujekilkaokreśleńreengineeringu:    BPR (Business Process

Reengineering • autorstwaHammera; Business Process Redesign, Process lnnovation - Davenport). Spotkać się również można z określeniem Business (Re-)Engineering. W literaturze polskiej oprócz klasycznej nazwy reengineering pojawiają się również inne, czasem trochę dziwne określenia, np. reinżynieria, restrukturyzacja techniczno-organizacyjna czy reorganizacja procesów gospodarczych.