4. Osiąganie celów politycznych rządzących, którzy nie podnoszą podatków i nie decydują się na cięcia wydatków publicznych.
5. Wpadnięcie władz publicznych w pułapkę zadłużenia -> w Polsce było tak w latach 1993-94. Był deficyt, trzeba go było sfinansować. Finansowano go bonami skarbowymi (bo miały krótki termin wykupu, a w Polsce gospodarka rynkowa była młoda, miała zaledwie kilka lat). Po wykorzystaniu obligacji (długi termin wykupu), udało się wyjść z pułapki zadłużenia. Zmieniono przeznaczenia bonów, jako instrumentów do zarządzania płynnością finansów publicznych, a nie finansowania deficytu za pomocą bonów.
Jedną z głównych przyczyn powstania długu publicznego jest deficyt budżetowy, a ściślej rzecz ujmując konieczność jego pokrycia.
Pożyczki nie Są zaliczane do dochodów budżetowych, lecz stanowią część wpływów pieniężnych o charakterze przychodów.
Dwa ośrodki decyzyjne: rząd i Bank Centralny. Bank może zarządzać gospodarką w długim okresie, a BC tylko w krótkim. Zazwyczaj jest konflikt interesów: w rządzie zasiada przedstawiciel keynesistów, a w BC rządzi pogląd monetarystów (deficyt publiczny to samo zło!).
2