Jeśli zostawić mechanizm rynkowy to zawsze zostanie taka płaca, przy której wszyscy znajdą pracę.
Bezrobocie jest wyznaczane przez rozpiętości między podażą a popytem.
Przyczyną bezrobocia są zbyt wysokie place w stosunku do równowagi - zaburzenie funkcjonowania rynku pracy.
Bezrobocie dobrowolne - pracownicy nie zgadzają się na obniżenie plac, sami zgadzają się na bezrobocie. /Tutaj jest to różnica między B i A/.
b) ke> lisowskie
zatrudnienia.
Różnica między A i B to wielkość bezrobocia.
Nie istnieją elastyczne stawki plac.
Przy danych stawkach placowych pracownicy są w stanie dostarczyć dowolną ilość pracy aż do sytuacji pełnego zatrudnienia.
Dopiero po przekroczeniu pełnego zatrudnienia podaż pracy jest funkcją
ceny.
Dodatkową podaż pracy mogą być nadgodziny, praca w weekendy - tu stawki rosną.
Pkt A obrazuje pełne zatrudnienie, punkt B - faktyczne rozmiary c) teoria bezrobocia naturalnego (Milton Friedman) - modyfikacja teorii klasycznej -
jest bardziej realna:
dostosowywanie popytu i podaży nie jest idealne nie istnieje doskonała mobilność czynników pracy
W zdrowej gospodarce zawsze pewna grupa osób jest przejściowo bezrobotna.
Gdy bezrobocie to jest w granicach 3-4% to jest ono niegroźne.
Gdy bezrobocie mieści się w tych granicach to mówimy o równowadze na rynku pracy.
Państwo powinno udoskonalić pośrednictwo pracy, żeby można było szybko zmieniać pracę.
Podział bezrobocia /wywodzący się z nurtu keynesow skiego/:
- frykcyjne - krótkookresowa, powstaje na skutek niedopasowania podaży do popytu -jest ceclią dynamicznie rozwijającej się gospodarki, [nie jest groźne] strukturalne - niedopasowanie o bardziej zasadniczym charakterze - bardziej długotrwale, np. na skutek upadku całych gałęzi przemysłu, rolnictwa] Wynika z malej mobilności po stronie popytu i podaży: o przestrzenna o w zakresie kwalifikacji o pleć o wiek
o rasa / w społeczeństwach multirasowych/