119653

•    psychologii wychowawczej (jak uczą się w grupie - modelowanie zachowań), psychiatrii (zaburzenia i wynikające z nich zachowania -depresja, próby samobójcze),

•    kryminologii,

•    pedagogiki,

•    epidemiologii.

•    Do zachowań dysfunkcjonalnych (problemowych) należy zaliczyć takie działania dziecka czy nastolatka, które są sprzeczne z normami rozwojowymi, określonymi przez psychologię rozwojową; zakłócają prawidłowy proces dojrzewania, a więc wprowadzają dysharmonię i sprawiają, że realizacja celów rozwojowych jest zagrożona; wywołują dezakceptację społeczną, czyli sprawiają, że dorośli przedstawiciele społeczeństwa nie wyrażają zgody na ich przejawianie; wyzwalają reakcję osób znaczących: intensyfikację działań wychowawczych, podejmowanie interwencji profilaktycznych oraz modyfikowanie wpływów środowiskowych.

Najczęściej występujące zachowania problemowe:

•    wycofanie społeczne lub liczne i niestabilne kontakty społeczne

•    silne poczucie izolacji i osamotnienia

•    poczucie odrzucenia przez innych lub brak poszanowania cudzej odmienności

•    stosowanie różnorodnych form przemocy lub bycie ofiarą przemocy (fizycznej, psychicznej, seksualnej, zaniedbania)

•    brak zainteresowania nauką i niskie osiągnięcia szkolne, wagary

•    niekontrolowane wybuchy gniewu

•    problemy dyscyplinarne

•    używanie alkoholu i innych środków odurzających

•    przynależność do subkultur i alternatywnych grup religijnych

•    przedwczesna aktywność seksualna i jej skutki.