pensjonatów i kwater prywatnych a w miejscowej nowej szkole zlokalizowano kolonie.
> Zakład Zdrojowy wykonywał 8 000 zabiegów.
> Frekwencję kuracjuszy i wczasowiczów obliczano na 15 tysięcy osób rocznie.
> Dodatkowo Żegiestów stał się bazą wypadową dla wycieczek w góry i celem wycieczek krajoznawczych.
> W sezonie letnim Żegiestów tętnił życiem, obserwowano tłumy gości na deptakach, ścieżkach spacerowych i w nielicznych restauracjach.
> Liczba gości znacznie przeważyła liczbę mieszkańców, a usługi turystyczne stały się dla mieszkańców głównym źródłem utrzymania.
Piata faza, etap stagnacji fang, staanation staae).
> zaznacza się zdecydowanym zahamowaniem rozwoju funkcji turystycznej.
> Po osiągnięciu maksymalnej liczby odwiedzających infrastruktura turystyczna zaczyna źle funkcjonować, obok trudności ekonomicznych (np. zmniejszenie się liczby gości w hotelach sprawia, że trudno spłacić zaciągnięte na ich budowę kredyty) pojawiają się problemy społeczne (konflikty między turystami a mieszkańcami, np. wskutek różnic kulturowych, coraz większa przestępczość, prostytucja itp.), a także ekologiczne.
Etap 10. Faza stagnacji (1980-1990)
> Dekada lat osiemdziesiątych przynosi zastój w rozwoju usług uzdrowiskowych i turystycznych w Żegiestowie.
> Wiąże się to zarówno z zastojem gospodarczym w Polsce po stanie
> wojennym, jak i brakiem pomysłów na nowe produkty turystyczne. Żegiestów nadal jest masowo odwiedzany, ale przekraczana jest pojemność turystyczna miejscowości.
> Kryzysowa sytuacja w kraju, zwłaszcza braki w zaopatrzeniu, obniżyła też jakość świadczonych usług turystycznych.
Faza szósta upadku