123334

Badany roztwór znajduje się w naczyńku 1. Powietrze z butli, po prcejściu przez reduktor i manometr, dochodzi do rurki 2 i zasysa roztwór badany do rozpylacza 3, większe krople zostają zatrzymane w łapaczu kropel 4, a rozpylona migiełka wraz z powietrzem przechodzi do mieszalnika 5, gdzie miesza się z acetylenem, doprowadzonym rurką 6. Mieszanina gazów spala się w palniku 7. W płomieniu palnika analizowane pierwiastki ulegają wzbudzeniu, a emitowane przez nie promieniowanie skierowane jest przez zwierciadło 8 na układ soczewek i filtr 9. Ostatecznie selektywne promieniowanie pada na fotoogniwo selenowe 11 i jest zarejestrowane jako fotoprąd przez galwanometr. Wskazania galwanometm są proporcjonalne do natężenia promieniowania, wysyłanego przez atomy pobudzone do świecenia, ń- do zawartości pierwiastka w badanym roztworze.

Fotometrię płomieniową stosuje się do oznaczeń ilościowych, metodą krzywej wzorcowej.

Metodą tą można oznaczać stężenia od 0.1 do 1 ppm (part per million,tzn.część na milion).

5.1.3. Spektrografia i Spektrometria emisyjna.

Na podstawie metod rejestracji promieniowania można aparaty spektralne podzielić na:

-    spektroskopy (do wizualnej obserwacji i pomiarów);

-    spektrografy (wyposażone w rejestrację kliszową);

-    spektrometry (zaopatrzone w urządzenia pomiarowe, jak: fotokomórki, fotopowielacze, temopary itp.).

Najistotniejszymi częściami aparatury spektrograficznej są: źródła wzbudzenia wraz z elektrodami, układ optyczny i układ rejestrujący.

Źródła wzbudzenia.

LŁuk prądu stałego