45577

Poglądy o wskazanych wyżej wartościach muszą cechować się zdecydowanie mocnymi argumentami prawnymi. Doktryna jest zgodna, ze za wielością podstaw nawiązania stosunku pracy przemawia znaczne zróżnicowanie w procesie rodzajów pracy czy funkcji.

Charakterystyczne dla pozaumownych podstaw nawiązania stos. pracy jest to, że łączą się one z reguły ze szczególną pozycją osoby świadczącej pracę, a zawłaszcza z władczym wykonywaniem obowiązków zawodowych. Konsekwencją tego jest potrzeba odrębnego uregulowania obowiązków zawodowych pracownika i jego dyspozycyjności czy chociażby odpowiedziałności zawodowej.

Wykładnia literalna prezentowanego poglądu : K.P określa ściśle i jednoznacznie umowę o pracę i spółdzielczą umowę o pracę, wybór i mianowanie jako odrębne podstawy nawiązania stosunku pracy ( ait. 2, 18§ 2,29 § 5 )

Należy zwrócić uwagę na ewentualne słabe strony regulacji prawnej dotyczącej występowania w prawie pracy wielu, a nie jednej podstawy nawiązania stosunku pracy. Wynikają one już z niekonsekwencji samego ustawodawcy, który z jednej strony przyjmuje w kodeksie pracy określoną konwencję, a z drugiej strony - używa w tej i innych ustawach zwrotów i określeń nieodpowiadających tejże konwencji. Problem, w tym czy owa konwencja wyznaczająca w naturalny sposób granice interpretacji pracy w zakresie oceny charakteru prawnego podstawy nawiązania stosunku pracy powinna dominować nad Kodeksowym nazewnictwem czy jak ma to miejsce obecnie - liczy’ się przede wszystkim wola ustawodawcy uznającego literalnie wybór, mianowanie, powołanie za podstawy nawiązania stosunku pracy’.

4.

Zastrzeżenia do jakości regulacji w przedmiocie wielości podstaw nawiązania stosunku pracy mają ścisły związek z przyjętą w kodeksie pracy ogólną konwencją dotyczącą charakteru podstawy nawiązania stosunku pracy.. Ustawodawca podkreśla zasadę wolności pracy, spizeciwiając się formule pracy przymusowej, choćby w cząstkowej postaci.

Ustawowe zespolenie woli pracownika i pracodawcy w zakresie nawiązania stosunku pracy' i ustalenia warunków pracy i płacy, składające się na jedno spójne i całościowe zdarzenie skutkujące powstaniem określonego stosunku prawnego powoduje iż w tej ogólnej konwencji mianowanie, powoływanie wybór nie powinny mieć samodzielnego bytu w zakresie czynności współkreujących stosunek pracy na równym poziomie znaczeniowym co umowa o pracę.