Direction cl u l)eveloppement des Medias (1)I)M)
Jest to jednostka podlegająca pod urząd Prezydenta i oddelegowana przez niego do zajmowania się mediami w Ministerstwie Kultury. W odniesieniu do nadawców publicznych DDM odpowiedzialna jest za opracowywanie projektów (wydawanych później w formie dekretów rządowych):
• Cahiers des charges - dokumentów określających zadania programowe nadawców publicznych
• Contrat d’objectifs et de moyens - połączenie planu strategicznego i biznesplanu poszczególnych nadawców publicznych
• Gwarancja ze strony państwa, że nadawca otrzyma środki w uzgodnionej wysokości na realizację tych zadali
• Kompensacja za zwolnienia z płatności abonamentu
• Abonament pobierany jest przez służby skarbowe i przechodzi przez budżet państwa zanim trafi do mediów na drodze corocznej decyzji administracyjnej o podziale środków budżetowych.3
• Zasada określania wysokości abonamentu przez rząd została zakwestionowana, jako, że jest to quasi-podatek (danina publiczna).
• Od roku 2004 poziom abonamentu ustala parlament.
• Abonament nie jest automatycznie indeksowany.
• Poborem abonamentu zajmuje się specjalna służba podległa Ministerstwu Finansów.
We Francji, jak wiadomo, kultura jest dobrem narodowym niezwykle wysoko cenionym. Potężny środek oddziaływania, jakim jest telewizja, został więc intensywnie wykorzystany w celu kultywowania i rozprzestrzeniania dziedzictwa narodowego oraz w szeroko pojęte prezentowanie kultury światowej. W tym celu w roku 1986 powołano do życia stację telewizyjną mającą za zadanie prezentowanie programów kulturalnych i edukacyjnych La Sept. Stacja ta weszła następnie w skład francusko-niemieckiej telewizji kulturalnej ARTE, dostępnej dziś w większości krajów Europy poprzez kabel lub satelitę, w języku niemieckim lub francuskim.
La Sept, czyli dzisiejsza Arte France to francuski biegun europejskiej telewizji kulturalnej ARTE, a jednocześnie europejski i kulturalny filar telewizji publicznej we Francji. Jest to właściwie konglomerat przedsiębiorstw działających na rynku multimedialnym Francji i uprawiających wysoką kulturę francuską i światową. Zanim przyjrzymy się bliżej temu przedsięwzięciu, zapoznajmy się z systemem telewizji publicznej we Francji.
W latach 80-ych nastąpiło we Francji otwarcie rynku audiowizualnego na prywatne stacje telewizyjne. Swoją działalność rozpoczęły m.in. Canal+ i La Cinq. Uformowany w wyniku wiosennych wyborów w 1986 r. gaullistowski rząd premiera Jacquesa Chiraca
1 Regulacja mediów europejskich ( National Regulatory Authority - NRA )