124329

3.    W Polsce przykładem funkcji kontrolnej mediów była publikacja Życia Warszawy podczas kampanii prezydenckiej w 1995 roku. Dziennik kierowany wówczas przez Tomasza Wołka, opublikował artykuł, w którym na jaw wyszła kwestia wykształcenia prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego oraz jego niepełnych

zeznali podatkowych. Zarzuty te stały się podstawą kilkuset tysięcy protestów wy borczych złożonych do Sądu Najwyższego.

4.    Przykładem afer wykrywanych przez dziennikarzy jest tzw. afera Rywina. Jest to jeden z największych skandali politycznych III Rzeczypospolitej. Za początek afery można uważać publikację Gazety Wyborczej pt. „Ustawa za łapówkę, czyli prcychodzi Rywin do Michnika" (autorem artykułu jest PawełSmoleński).

Funkcje środków masowego przekazu

Jako pierwszy funkcje środków masowego przekazu wyróżnił Harold

Lassweli. Według mego (1948) 3 główne funkcje komunikowania w społeczeństwie

to:

1. nadzór nad otoczeniem 2 koordynacja elementów systemu społecznego

3. transmisja kultury, czyli transmisja dziedzictwa społecznego następnym pokoleniom

Obecnie jednak mówi się raczej o funkcji:

1. informatywnej.

2 inteipretującej 3. oraz kulturowej.

W 1960 r. Charles Wrigit dodał jako czwarty element : rozrywkę.

Rozrywka jest częścią transmisji kultury, ale posiada też wymiar psychologiczny-dostarcza ludziom relaksu i redukuje napięcia, co ułatwia im radzenie sobie z problemami życiowymi, a społeczeństwu unikanie rozpadu. Dodając piątą funkcję • mobilizację, a w jej obrębie wykorzystaiue mediów do politycznej i handlowej promocji, możemy za McQueilem wskazać następujący zestaw zadań i funkcji mediów w społeczeństwie:

1. Informacja

2 dostarczanie informacji o wydarzeniach i sytuacji w społeczeństwie, kraju i na świec ie

I.    wskazywanie rozkładu sił we władzy politycznej 2 ułatwianie innowacji, adaptacji i rozwoju

3.    Korelacja

4.    wyjaśnianie.

5.    interpretowanie

6.    oraz komentowanie znaczenia i sensu wydarzeń i informacji

7.    popieranie ustalonych norm i autorytetów

8.    socjalizacja

9.    koordynowanie jednostkowych i zbiorowych działali społecznych

10.    tworzenie concensusu społecznego i politycznego

II.    ustalanie autorytetów i nadawanie stanisu społecznego

12.    wyrażanie dominującej kultury oraz subkulnir i nowych wydarzeń kulturalnych

13.    wytwarzanie i utrzymywanie wspólnoty wartości

14.    Rozrywka

15.    organizowanie zabawy, odprężenia i relaksu -redukowaiue napięcia społecznego

16.    Mobilizacja

17.    kampanie publiczne w sferze polityki, wojny, rozwoju ekonomicznego i religii

Nie można jednak wyznaczyć rang powyższych elementów czy częstotliwości ich występowarua. Odpowiedniość między funkcją a zawartością często się łączą a treść przekazu może służyć różnym funkcjom.

Teoria funkcjoiialistyczna jest najbardziej użyteczna do wyjaśniarua integracji społecznej. Analizy zawartości wskazują, że media masowe są zwykle konformistyczne i podtrzymują tradycyjna wartości- raczej opowiadają się za poglądami większości, niż mniejszości. Gans twierdzi, że media najczęściej wyrażają to. co same uznają za wartości dominujące. Wg Murphego media wyrażają wartości prestiżowych warstw społecznych, elit wspólnot lokalnych.

Przykładem selektywnej funkcji integracyjnej jest teza Fergusou z 1983 r.,

która widzi analogię między pojęciem kultu religijnego a stosunkiem między kobietami pismami i ich czytelniczkami. Pisma te tworzą swoiste wspólnoty duchowe, kult kobiecości, w którym dziennikarze są

kapłanami, a czytelniczki wyznawcami Funkcjonaliści wskazują, że nawet wiadomości są normatywne, a tym samym umacniają określoną wizję rzeczywistości. Media mimo eksponowania zbrodni, gwałtu nie są istotna przyczyną społecznej i indywidualnej dezorgaruzacji.