* instytucja delegująca musi zachować prawo sprawowania nadzoru nad trybem wykonywania delegowanych uprawnień.
Zasadniczo delegowanie uprawnień nie może naruszyć instytucjonalnej równowagi, tj. nie może uszczuplać lub ograniczać uprawnień innych instytucji unijnych.
Agencje wprawdzie bardzo różnią się między sobą, i to zarówno pod względem wielkości, jak i celu, z reguły jednak posiadają jednakową podstawową stmknirę i zbliżoną organizację pracy.
Każdą agencją kieruje zarząd, który ustala ogólne wytyczne, a także zatwierdza programy pracy danej agencji zgodnie z jej podstawową misją, dostępnymi środkami i priorytetami politycznymi. Za wszystkie działania agencji i prawidłową realizację programów jej pracy odpowiada dyrektor wykonawczy, mianowany przez zarząd lub przez Radę.
Agencje działają zwykle dzięki jednej lub większej liczbie sieci partnerów na terytorium całej UE. Ponadto charakteryzują się pewnymi wspólnymi cechami organizacyjnymi.
Po pierwsze - skład zarządu określa rozporządzenie ustanawiające agencję. Członkami zarządu są zawsze przedstawiciele państw członkowskich oraz jeden lub kilku przedstawicieli Komisji. Mogą to być także osoby mianowane przez Parlament Europejski lub przedstawiciele paroierów społecznych. Szczególnym przypadkiem jest Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej, którego zarząd składa się również z przedstawicieli użytkowników, czyli innych agencji. W określonych przypadkach mogą być reprezentowane także państwa trzecie, nie mają one jednak prawa głosu.
Po drugie - prawnym przedstawicielem agencji jest dyrektor. Podział kompetencji między zarząd a dyrektora wykonawczego jest określony w rozporządzeniu ustanawiającym agencję i może być zapisany w regulaminie wewnętrznym.
Po trzecie - w ramadi agencji działa jeden lub kilka komitetów technicznych lub naukowych. Składająsię one z ekspertów specjalizujących się w danej dziedzinie. Mogą wspierać zarząd (ma to miejsce w przypadku komitetów budżetowych) oraz dyrektora wykonawczego poprzez sporządzenie opinii na temat przedłożonych mu zagadnień (technicznych) lub działanie w charakterze przekaźnika informacji (np. Komitet Leków Gotowydi zarządzany przez Europejską Agencję Leków czy kolegium doradcze Europejskiej Fundacji Kształcenia w Turynie).
W większości przypadków audyt wewnętrzny w agencji wykonywany jest przez kontrolera finansowego Komisji lub, jeśli tak stanowi regulamin wewnętrzny, przez audytora wyznaczonego przez agencję. W obu przypadkach agencje są przedmiotem zewnętrznej kontroli ze strony Tiybunahi Obrachunkowego.
Większość agencji finansowana jest z dotacji Unii przewidzianej na ten cel w ogólnym budżecie UE. Pięć agencji finansuje się w całości lub w części samodzielnie. Do tej grupy należą: Europejska Agencja Leków, Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego, Wspólnotowy Urząd Ochrony Odmian Roślin, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego, z których każda ma prawo pobierać opłaty, oraz Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej, które otrzymuje wsparcie finansowe od swoich klientów (przede wszystkim innych agencji).
10.4.1. Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej
Celem powstałego w 1994 r. Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (ang. Translation Centre for the Bodies ot the European Union - CdT)7 jest świadczenie usług w zakresie tłumaczeń wymaganych przez wyspecjalizowane i zdecentralizowane agencje UE. Centrum Tłumaczeń świadczy również swoje usługi instytucjom i organom unijnym posiadającym własne serwisy tłumaczeń w celu odciążenia ich w przypadku nadmiernego nagromadzenia pracy.
Funkcja Centrum ma również wymiar międzyinstytucjonalny. Centrum czynnie uczestniczy bowiem w pracach Międzyinstytucjonalnego Komitetu do spraw Tłumaczeń, którego celem jest promowanie gospodarności w zakresie tłumaczeń, poprzez racjonalizację i upowszechnianie wspólnych metod i narzędzi pracy. Współpraca taka daje również możliwość uruchamiania projektów