46290

3)    1969-90

4)    1990-

Czynnikami warunkującymi globalny ład międzynarodowy były przede wszystkim wielkie zmiany demograficzne => 12 X1999- ludzkość przekroczyła 6 mld osób.

• Federico Mąjor (wieloletni sekretarz UNESCO)

-    „Nowy Świat” (Un monde nouveau) - do 1950 roku ludzkość postarała się tylko Z5 mld.

Wg badali ludzkość świata powiiuia osiągnąć:

-    2025 roku = 8 mld o ludzi

-    2050 roku = 9,4 mld ludzi

-    2100 roku =11 mld ludzi

> Zielona rewoluga .

-    feminizacja świata

-    1974 - Maltluis: jak będzie co raz więcej ludzi to świat będzie cierpiał głód: jak się oblicza ok. 840 min cierpi

głód na świecie:

-    kształtowanie świata przez urbanizację - w 2000 lub 2001 ludność miejska przekroczy 50% ludności świata.

o Czynniki sprawcze 1 etapu nowego ładu (1945-55)

-    kapitulacyjne warunki zakończenia wojny dla inicjatorów wojny;

-    osłabienie europejskich metropolii kolonialnych oraz kruszenie się systemu kolonialnego pod wpływem

wzrostu ruchów narodowowyzwoleńczych;

-    zarysowanie się 2 biegunów wojskowych, wzmocnionych technologią broni jądrowej => ukształtowanie się

dwóch stref: euroamerykańskiej i euroazjatyckiej.

Czynniki te sprawiły, że szybko następowała erozja Wielkiej Koalicji, ujawniło się stronnicze realizowanie porozumień koalicyjnych. Dochodziło jednocześnie do ideologizacji i militaryzacji myślenia o stosunkach międzynarodowych - przesłanki zawierania odmiennych i antagonistycznych układów sojuszniczych i tworzenia ich na podstawie bloków.

Wokół bieguna wschodniego umacniała się praktyka przeceniania aspektu ideologicznego partii. Na zachodzie zwyciężyła nowa opcja tworzenia nowych więzi, głownie na podstawie aspektów ekonomicznych.

Powoli narastały sprzeczności i asymetryczności w ładzie międzynarodowym - przejawiały się w sferze świadomości jak i w sferze materialnej. Lad tracił elastyczność, stawał się sztywnym; jego jedyną zaletą była stabilność.

Na pierwszy plan kształtowania się nowego ładu wysunęły się 3 sposoby działali głównych aktorów (USA i ZSRR), a także ich satelitów:

1.    strategio wzajemnego odstraszania i towarzyszące jej wojny peryferyjne => Indochiny, Korea - brak zwycięzców;

2.    strategia perswazyjna - przejawiała się pod postacią wojny propagandowej, która miała na celu wzmacnianie własnego ducha i sianie antagonizmu wobec przeciwnika;