46360

W przypadku naruszenia prawa KE przekazuje sprawę do TS.

W odniesieniu do p.czL KE odwołuje się do zasady lojalności i wypełniania prawa wspólnotowego. Kontrola wobec przedsiębiorstw (przestrzeganie praw konkurencji i pomocy państwowej.

Uprawnienia kontrolne odnoszące się do RUE, PE. EBC.

2 FUNKCJA PRAWODAWCZA

Realizacja inicjatywy ustawodawczej, poprzedzona konsultacjami z Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym. Komitetem Regionów, grupami roboczymi, komitetami RUE, przedstawicielami rządów i parlamentów.

3.    FUNKCJA WYKONAWCZA

Wypełnia zadania wykonawcze powierzone przez Radę w ramacli procedury komitologii (Celem wprowadzenia w życie takiego systemu współdziałania była chęć kontroli nad pracami Komisji, która jest odpowiedzialna za realizację uchwał podejmowanych przez Radę Unii Europejskiej. Komitologia oznacza więc proces przyjmowania przez Komisję aktów wykonawczych do aktów prawnych przyjętych uprzednio przez Radę Unii Europejskiej.)

- Realizując zadania wykonawcze wydaje rozporządzenia, dyrektywy i decyzje.

Zarządza środkami finansowymi w ramach budżetu oraz administruje funduszami strukturalnymi.

4.    FUNKCJA W ZAKRESIE STOSUNKÓW ZEWNĘTRZNYCH

Zawieranie umów z państwami trzecimi o charakterze handlowym i celnym, stowarzyszenia ze wspólnotami, współpracy z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi, akcesji nowych państw do UE.

Utrzymywanie przedstawicielstw w org. rniędz. współpraca z misjami dyplomatycznymi p.czł. w państwach trzecich.

Prezentowanie uwag o WPZiB na wniosek RUE Zajmowanie się polityką zewnętrzną i dialogiem politycznym.

Komisja Europejska składa się ze skrzydła wykonawczego-(komisarze i ich pracownicy) oraz skrzydła administracyjnego ("służby"). Pełni w systemie UE wiele funkcji, takich jak inicjowanie polityki oraz monitorowanie jej realizacji, a także zarządzanie programami europejskimi. Odgrywa także ważną rolę w relacjach zewnętrznych oraz pełni inne funkcje, które angażują ją jako mediatora wśród państw członkowskich oraz między Radą UE i Parlamentem Europejskim. Komisja jest od początku do końca zaangażowana w proces legislacyjny (jednak nie jest ona prawodawcą UE). Nie tworzy europejskiego prawa - ta funkcja jest zarezerwowana dla Rady UE i PE. KE jest odpowiedzialna za inicjowanie i formułowanie polityki, najczęściej w formie propozycji legislacyjnych i budżetowych lub projektów programów. Komisja opracowuje projekty aktów prawnych. W większości obszarów polityki UE Komisja ma wyłączne prawo inicjatywy ustawodawczej w I filarze Inne podmioty, jak Rada Europejska (szefowie państw/ rządów). PE, urzędnicy narodowi oraz grupy interesów, mogą również podejmować inicjatywy i przedstawiać propozycje ustawodawcze. Jednak to do Komisji należy decyzja, czy te pomysły zostaną przyjęte i przekazane instytucjom ustawodawczym w postaci formalnej propozycji ustawodawczej, nawet jeśli w praktyce tego rodzaju inicjatywy wychodzą spoza Komisji. W przypadku dwu filarów międzyrządowych - wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB), oraz filani trzeciego, obejmującego współpracę policyjną i sądową w sprawach karnych - Komisja tue ma wyłączności na inicjatywę ustawodawczą, chociaż może nadal brać udział w kształtowaniu programu legislacyjnego. Ale nawet nitaj rola Komisji, choć stosunkowo niewielka, napotyka wyzwania. Na przykład w przypadku polityki zagranicznej i bezpieczeństwa sekretarz generalny Rady został również wyznaczony na Wysokiego Przedstawiciela ds. WPZiB. Wzmocnienie Sekretariatu Generalnego Rady pod tym względem ogranicza bezpośrednio wykonawczą rolę Komisji, podkreślając jednocześnie znaczne różnice, jakie istnieją między podejściem międzyrządowym a ponadnarodowym na arenie tej konkretnej polityki.

Wdrażanie wspólnej polityki europejskiej. Komisja jest odpowiedzialna za monitorowanie wdrażania polityki w krajach członkowskich Unii. Jednak zanim będzie można rozpocząć proces wdrażania na poziomie narodowym lub regionalnym, koiueczne może się okazać uchwalenie przypisów wykonawczych (lub administracyjnych). Trzeba bowiem pamiętać, że prawa tworzone przez Radę. zazwyczaj wspólnie z PE. przybierają najczęściej formę szerokich wytycznych czy przepisów ramowych, a nie szczegółowych instrumentów sterujących. Tak więc zadaiuem Komisji jest uszczegółowienie i uzupełnienie prawodawstwa PE (Rady) - w ścisłej współpracy z krajami członkowskimi - poprzez zatwierdzenie ściślejszych reguł, przyjmujących często postać dyrektyw lub rozporządzeń Komisji w ramach tak zwanego prawodawstwa delegowanego. Tylko w nielicznych obszarach polityki, takich jak polityka konkurencji Komisja jest odpowiedziabia za wdrażaiue w sensie rozpattywania poszczególnych przypadków. Jednak do obowiązków Komisji należy rówiueż dopilnowanie, by kraje członkowskie i inne podmioty wdrażały politykę europejską tam, gdzie są do tego prawnie zobowiązane. Ze względu na tę funkcję mówi się czasem o Komisji jako o "strażniku traktatów".