46415

Podzielono Bułgarię na dwie części: południowa pod zwierzchnictwem sułtana, północna z chrześcijańskim gubernatorem.

Potwierdzono niepodległość Rumunii. Serbii i Czarnogóry, ale bez nabytków terytorialnych. Bośnia i Hercegowina pod okupacją Austro-Węgier.

Reszta ziem bałkańskich dla Turcji oraz nakaz reform na icłi terenach (nigdy nie zostały zrealizowane).

Nabytki na Kaukazie oraz Besarabia dla Rosji Wielka Brytania zajęła Cypr.

3.    TRÓJPRZYMIERZE (NIEMCY. AUSTRO-WĘGRY, WŁOCHY)

Kongres berliński doprowadził do pogorszenia stosunków między mocarstwami należącymi do Sojuszu Trzech Cesarzy. Austro-Węgry nie zgadzały się z Rosją co do konfliktu bałkańskiego, natomiast Niemcy i Bismarck byli krytykowani w Rosji za swoją postawę podczas kongresu W takich okolicznościach doszło do podpisania Dwuprzyiuierza między Niemcami a Austro-Węgrami w 1879 roku, który przewidywał wzajemną pomoc w przypadku agresji na któreś z mocarstw ze strony Rosji; natomiast w przypadku agresji ze strony mocarstwa trzeciego - miała być zachowana neutralność. Bismarck chciał wzmocnić swoją pozycję względem Rosji, jednak zależało mu także na utrzymaniu Sojuszu Trzech Cesarzy, uważał że izolowana Rosja nie będzie miała innej możliwości jak związanie się z Niemcami i Austro-Węgrami. Podjęto rokowania. na których na nowo rozgorzała rozbieżność zdali między Rosją (federacja państw bałkańskich pod nadzorem mocarstw) i AW (podział strefy wpływów) dot. wpływów na Bałkanach. Dzięki mediacji Bismarcka potwierdzono status quo. Nowy układ między trzema mocarstwami podpisano w 1881 roku. Zakładał neutralność w wypadku wojny, unikanie sporów na Bałkanach i respektowanie pozycji AW w regionie, zamknięcie cieśnin dla okrętów państw obcych. W 1884 roku układ przedłużono na 3 lata. a w 1887 podpisano układ reasekuracyjny między Niemcami i Rosją, zapewniający neutralność w przypadku wojny (jego obowiązywanie skończyło się 1890 roku)

Rozszerzenie dwuprzyiuierza nastąpiło w 1882 roku poprzez przystąpienie do porozumienia Włoch - powstało Trójprzymierze. Włochy liczyły na wzrost swojej mocarstwowości. Trójprzymierze zakładało pomoc Włochom w przypadku wojny z Francją lub Rosją, pomoc dla Niemiec w przypadku agresji Francji, w przypadku wojny z mocarstwem trzecim - neutralność, w przypadku wojny z grupą mocarstw - wzajemna pomoc, niepodejmowanie zobowiązali przeciwko sobie. Dodatkowo zaznaczono, że sojusz nie jest skierowany przeciwko UK na prośbę Włoch. Traktat zawarto na 5 lat.

Państwa centralne (AW i Niemcy) zawarły również układ z Rumunią w 1883 roku. Rumunia obawiała się Rosji i Bułgarii (która była ramieniem Rosji na Bałkanach), a państwa centralne zdobywały większe wpływy na Bałkanach i sojusznika przeciwko Rosji.

Lata osiemdziesiąte XIX wieku stanowiły szczyt strategii bismarckowskiej, która miała związać z Niemcami większość państw europejskich i uniemożliwić uformowanie się przeciw nim wrogiej koalicji. Kanclerz doprowadził więc do odnowienia sojuszu trzech cesarzy, dzięki czemu utrzymał alians z Rosją Gdyby zaś umowa trzech mouarcliii zawiodła, zbudował przymierze z Austro-Węgrami. uzupełnione przyciągnięciem Włoch i Rumunii Sojusz z tym ostatnim państwem, zajęcie Bośni i Hercegowiny oraz zdominowanie Serbii dawały Austro-Węgrom i Niemcom silną pozycję na Bałkanach. Wkrótce jednak (20 marca 1890 r.) sam Bismarck został zdymisjonowany, a II Rzesza znalazła się w obliczu nowych wyzwali.

4.    TRÓJPOROZUMIENIE - ENTENTA (ROSJA. WIELKA BRYTANIA. FRANCJA)

Dyplomacja francuska w wyniku powstania Trójprzymierzą i zagrożenia ze strony Niemiec podjęła działania w celu znalezienia sojusznika w Rosji. Czynniki, które łączyły oba państwa to kwestia osamotnienia i zaniepokojenia w Europie oraz komplementarność interesów gospodarczych (kapitały francuskie dla inwestycji w Rosji).

W 1892 roku uzgodniono projekt konwencji między państwami zakładającej casus foederis (atak na Francję Zr strony Niemiec lub Włoch - Rosja zaatakuje Niemcy), współdziałanie w przypadku mobilizacji trójprzymierzą Francja miała wystawić 1300 tys. żołnierzy, a Rosja od 700 do 800 tys. żołnierzy Porozumienie podpisano dopiero 1893. Europa powoli zaczęła dzielić się na dwa bloki. Naplrzeciw Trójprzymierzą którego rdzeń stanowił związek dwu państw centralnych, stanął sojusz francusko-rosyjski. W tej sytuacji kluczowego znaczenia nabierała postawa Anglii i odpowiedź na pytanie: po której stronie ostatecznie opowie się to mocarstwo.

W Anglii minister ds. kolonii opowiedział się za porzuceniem idei splendid isolation. Fiasko prób podjęcia współpracy z Niemcami prowadziło do konieczności zmiany swojej strategii międzynarodowej. Jednak premier Salisbury nadal miał nadzieje, że alians z Niemcami może być korzysmy. I tak UK zaproponowała w 1895 Niemcom podział Turcji, następnie w 1898 roku zawarto