S5001336

2. Wyróbcie sobie ogólne rozeznanie.

Weźcie kartkę papieru i podzielcie ją na dwie części. Zjęj, nej strony wypiszcie sposoby zachowania dziecka, Ifi powinny występować rzadziej, a z drugiej zanotujcie tec^. ściej pożądane.

Zajmijcie się tylko jednym problemem i rozwiążcie go, 1 nim przejdziecie do następnego. Spośród problemów^ notowanych na liście wybierzcie niekoniecznie ten najbat dziej skomplikowany, tylko raczej taki, który najbardziej wam przeszkadza.

Zachowania, które powinny występować rzadziej	Zachowania, które powinny występować częściej
-sprzeciwia się nieuprzej-mym tonem -    nie reaguje na wezwania -    jeśli coś mu się nie uda, natychmiast reaguje krzykiem	i odpowiada w grzeczny sposób - szybko reaguje na wezwania 3 -jeśli coś mu się nie uda, próbuje jeszcze raz

Czasami łatwiej jest rozpocząć od mniej skomplikowane go problemu, bo w ten sposób rodzice i dziecko szybci doświadczą, że można odnieść sukces. Bywa tak, żewra z upływem czasu zmienią się priorytety rodziców, będą to oznaczało, że coś już się zmieniło. Dziecko zaczęło współ pracować i stare sposoby zachowań zmieniły się, a to z kolei oznacza, że teraz i rodzice, i dziecko czują się lepiej i że poprawiły się ich wzajemne relacje.

3. Bądźcie zadowoleni z małych rzeczy.

Rzadko zdarza się, że problem danego dziecka da się n# wiązać z dnia na dzień.

Jeśli wasza pociecha wychodzi do szkoły zawsze na ostatnią chwilę, cieszcie się, kiedy trzy razy pod rząd nie spóźni się na autobus. Nie oczekujcie, że jeszcze pościeli swoje łóżko. Zbyt duże oczekiwania prowadzą do rozczarowań.

Od jakiegoś czasu Grzegorz bierze udział w treningu w szkole, by oduczyć się bić inne dzieci. Po sześciu tygodniach jego mama znowu przychodzi na konsultacje. Jest bardzo rozczarowana, bo jej zdaniem trening nic nie dał: Grzegorz dalej atakuje kolegów. Zacząłem się dopytywać i okazało się, te w ostatnich tygodniach tylko dwa razy doszło do bijatyki. W porównaniu z wcześniejszym zachowaniem chłopca, kiedy to na każdej przerwie wdawał się w bójkę, poprawa jest ogromna.

4- Bądźcie konsekwentni.

Mówcie to, co chcecie powiedzieć, i wykazujcie się konsekwencją. Poza tym uzgodnijcie wcześniej pewne sprawy, tak abyście mówili jednym głosem. Rodzice mają też tendencję do tego, że szybko dają za wygraną, i dzieci to wiedzą. W rezultacie często nie respektują życzeń dorosłych, ponieważ wiedzą, że nic za tym nie idzie.

Jest niedziela rano. Pan i pani H chcieli sobie dzisiaj w zasadzie dłużej pospać, ale już krótko po siódmej wyje telewizor i o dalszym śnie nie ma mowy: Lena (5) i Luiz (9) siedzą w salonie i oglądają kreskówki. Pani F. wstaje więc z łóżka i krzyczy: „ Jeśli nie ściszycie telewizora, to go zaraz wyłączę!" Dzieci ściszają ton, nie odrywając wzroku od ekranu. Ale skoro tylko pani F opuszcza pokój, odbiornik znowu gra na cały regulator. Po paru minutach pojawia się wściekły pan F: Jeśli natychmiast nie ściszycie tego pudła, to w ogóle w niedziele nie będzie oglądania telewizji". Scenka znowu się powtarza i po kilku minutach telewizor gra tak głośno jak za-