47299

Wfeór osobowy - realnie lub fikcyjnie istniejąca jednostka, której zachowanie stanowi wzór do naśladowania w jakieś grupie. Jest on konkretnym odnośnikiem służącym propagowaniu określonych cech i ukazujących realną możliwość ich osiągnięcia. Wfeór osobowy w obrębie danej kultury nie musi być wzorem w obrębie innej.

7. Proszę nazwać i scharakteryzować składniki osobowości społecznej.

1.    kulturowy ideał osobowości - to wytworzone w każdej kulturze wyobrażenie jak powinien wyglądać ideał człowieka. Jest to swoisty zespół postulowanych, pożądanych cech członka danej zbiorowości.

2.    rola społeczna - jest to względnie stały i wewnętrznie spójny system zachowań, będących reakcjami na zachowanie innych osób. Zachowania te przebiegają wg ustalonego wzoru. Jest to innymi słowy pozycja jaką jednostka zajmuje w grupie, której przypisane są pewne wzory zachowania.

3.    jaźń subiektywna - jest to subiektywne wyobrażenie o naszej wewnętrznej istocie. Rozwija się pod wpływem rodziców i osób znaczących. Z drugiej strony jaźń subiektywna może być wytworem fantazji, marzeń, wyobraźni. Jest ona zazwyczaj zespołem pozytywnych wyobrażeń o sobie. Jaźń subiektywna wyznacza zachowania jednostki w sytuacji konfliktu kilku ról, rozbieżności wymagań kilku grup w których jednostka uczestniczy.

4.    jaźń odzwierciedlona - jest to zespół wyobrażeń jakie człowiek posiada o sobie na podstawie tego co jego zdaniem sądzą o nim inni ludzie. Jaźń odzwierciedlona jest ważnym czynnikiem konformizmu gdyż oceny otoczenia mają często decydujące znaczenie dla funkcjonowania jednostki. Poprzez jaźń odzwierciedloną dokonuje się kontrola społeczna naszego wypełniania ról społecznych. W skład jaźni odzwierciedlonej wchodzą 3 elementy:

-    wyobrażenia o tym jak spostrzegają nas inni.

-    wyobrażenia o tym jak oceniają nasz wygląd, zachowanie i działania,

-    reakcja na te wyobrażane oceny.

8.    Jak rozumieć tezę, że nie ma innego procesu wychowania jak rozwojowy.

Proces wychowania prowadzi do osiągnięcia coraz wyższych jakościowo zmian w osobowości wychowanka. Poddając ten proces sądom wartościującym możemy ocenić go jako pożądany lub niepożądany. Jeżeli proces tworzy zmiany zgodne z kierunkiem pożądanym i będą one jakościowo wyższe od zmian poprzedzających to taki proces nazwiemy rozwojowym. Proces wychowania dąży do osiągnięcia zmian jakościowo wyższych w osobowości wychowanka, zgodnych z przyjętym ideałem wychowawczym, zawsze więc ma charakter rozwojowy.

9.    Proszę scharakteryzować wychowanie jako interakcję społeczną.

Wychowanie może być rozumiane jako wszelkie zamierzone działanie w formie interakcji społecznej mające na celu wywołanie trwałych, pożądanych zmian osobowości. Interakcja społeczna jest rozumiana jako oddziaływanie jednego człowieka na drugiego, oddziaływanie grupy na grupę lub grupy na jednostkę w wyniku którego dochodzi do zmiany osobowości. Należy jednak zwrócić uwagę na charakter interakcji społecznej. Z punktu widzenia wychowania interesują nas interakcje ukierunkowane funkcjonującym w danej grapie ideałem wychowawczym. Jeżeli weźmiemy pod uwagę inny charakter interakcji społecznej, za wychowanie należałoby przyjąć także oddziaływanie na jednostkę, które powoduje zmiany w osobowości doraźnie pożądane, pozornie zgodne, a w rzeczywistości sprzeczne z ideałem wychowawczym.

10.    Znaczenie interakcji społecznych i ich charakteru w procesie wychowania. Wychowanie może być rozumiane jako wszelkie zamierzone działanie w formie interakcji społecznej mające na calu wywołanie trwałych, pożądanych zmian osobowości. Należy