władzy w następnych wyborach, rząd ten na początku stosuje restrykcyjna politykę pieniężną i
fiskalną, doprowadzając tym gospodarkę do kryzysu, a następnie, bezpośrednio przed nowymi
wyborami, wprowadza środki polityki pieniężnej i fiskalnej pobudzające ożywienie gospodarcze.
Ponieważ w trakcie kryzysu narosły w gospodarce rezerwy produkcyjne, możliwy staje się wzrost
produkcji tempie znacznie szybszym od długookresowego trendu. Wyborcy sądzą, że rząd opanował
samoistny kryzys i w związku z tym udzielają mu poparcia na następną kadencję.
2. Model mnożnika-akceletora (znany w języku polskim także pod nazwą zasady przyspieszenia)
zakłada, że przedsiębiorstwa oceniają przyszłą wielkość produkcji i zysków poprzez eksploatację
dotychczasowego wzrostu produkcji. Wzrost produkcji w stałym tempie prowadzi do niezmiennego
poziomu inwestycji i stałego tempa wzrostu pożądanego majątku produkcyjnego. Dla zwiększenia
zamierzonego poziomu inwestycji konieczny jest przyspieszony wzrost produkcji.
W modelu mnożnika-akceletora cykle mogą występować także wtedy, kiedy nie istnieją żadne
fizyczne ograniczenia skali wahań Cykliczność jest jednak jeszcze bardziej prawdopodobna, gdy
uwzględnimy ograniczenia podażowe i popytowe. Globalna podaż wyzna cza w praktyce górny punkt
zwrotny, czyli szczyt cyklu. Dolny punkt zwrotny, czyli dno cyklu, wyznaczone przez poziom, do
którego może obniżyć się popyt.
3. Koncepcja realnego cyklu koniunkturalnego zakłada, że całą makroekonomia jest zasadniczo
teorią dynamiki gospodarczej, a takie jej elementy, jak funkcja konsumpcji czy nawet model IS -LM, są
zbyt uproszczone i w praktyce nieprzydatne. Teorie objaśniające zachowania przedsiębiorstw i
gospodarstw domowych powinny wychodzić z mikroekonomicznej
analizy wyto rów
międzyokresowych, łączącej teraźniejszość z przyszłością.