48066

tygodnia Czas trwania jednostki treningowej jest uzależniona od lat szkolenia. W związku z tym długość zajęć w tym etapie powinna wynosić 120 min.

Zajęcia treningowe powinny być przeprowadzane metodą zmienno-powtórzeniową o intensywności umiarkowanej. Należy je urozmaicać i uatrakcyjniać, aby wzbudzały zainteresowanie. Proporcja ćwiczeń do techniki w tym etapie wynosi 50%.

Uzyskanie pozytywnych rezultatów w pracy trenera jest uzależnione w dużej mierze od umiejętnego operowania różnorodnymi ruchowymi bodźcami ukrytymi w bogatej treści w formie ćwiczeń fizycznych, które są specjalnie dobranymi i systematycznie stosowanymi ruchami, powodującymi przestrojenie całego ustroju, układu nerwowego, mięśniowego, krążenia, oddechowego, gruczołów wewnątrzwydzielniczych.

Niezbędnym warunkiem racjonalnego sterownia procesem treningowym jest kontrola treningu. Na etapie szkolenia ukierunkowanego składa się on z kontroli trenerskiej i kontroli lekarskiej. Obu kontrolom powinni być poddani systematycznie wszyscy siatkarze.

Kontrola trenerska opiera się na sprawdzianach, które informują trenera i zawodnika o poziomie sprawności siatkarza i o jego postępach. W związku z czym należy opracować odpowiedni zestaw prób.

Sprawdzian powinien składać się z dwóch części - ogólnej i specjalnej. Sprawdzian ogólny stosuje się przez szereg lat w niezmienionej formie. Sprawdzian specjalistyczny jest ściśle przystosowany do charakteru danej dyscypliny.

Próby, jakie są używane w kontroli trenerskiej, powinny odznaczać się następującymi cechami:

a)    stałością - stosowanie tych samych prób kontrolnych dla danego etapu szkolenia,

b)    systematycznością - odnosi się do przeprowadzenia sprawdzianu w określonych odstępach czasa W związku z tym wyróżniamy:

-    kontrolę wstępną, którą przeprowadza się na początku cyklu treningowego, po kilku treningach, nie przekraczając jednego miesiąca,

-    kontrolę bieżącą, która powinna być przeprowadzona w ustalonych czasookresach (np., co trzy miesiące, co pół roku),

-    kontrolę końcową, przeprowadzaną na koniec rocznego cyklu treningowego,

c)    trafnością - testy sprawdziany powinny być tak dobrane, aby dały się obiektywnie sprawdzić i pozwoliły wyciągnąć wnioski do dalszej pracy,

d)    rzetelnością - przeprowadzone sprawdziany nie mogą różnić się od siebie ani warunkami w jakich są prowadzone, ani jakimikolwiek różnicami w kryteriach ocen.

W czerwcu 2004 roku przeprowadziłam test sprawności specjalnej na grupie dziewcząt trenujących piłkę siatkową pod moim kierunkiem. Kolejny test przeprowadziłam w roku 2005 na tych samych siatkarkach.

Okazało się, że poziom sprawności specjalnej wzrósł po rocznym treningu. Wszystkie elementy testu z roku 2004 miały wyższą wartość w roku 2005. Najwyższy wzrost sprawności można było zauważyć w takich elementach jak:odbicie i przyjęcie sposobem górnym, zagrywka górna, odbicie w wyskoku, odbicie dolne, przyjęcie z podaniem, zbicie tenisowe.

Przeprowadzone przeze mnie badania potwierdziły tezę, że piłka siatkowa jest grą trudną pod względem technicznym oraz to, że już po roku szkolenia poziom sprawności specjalnej wzrasta.