godności własnej i drugiego człowieka. Z celów nadrzędnych1 wynikają cele ogólne, takie jak; wszechstronny rozwój człowieka, możliwie najwyższy rozwój umysłowy, wychowanie moralno - społeczne , przygotowanie do pracy i udziału w życiu kulturalnym, pełny rozwój fizyczny,
poprawa w nieprawidłowym funkcjonowaniu procesów biopsychospołecznych lub icli kompensacja,
zapobieganie powstawaniu nowych zaburzeń lub ich pogłębianiu się.
Na podstawie tych celów formułowane są cele bardziej szczegółowe:
rozwój uczniów w sferze intelektualnej - kształcenie aktywności poznawczej i świadomości wykorzystywania wiedzy w przyszłym życiu,
- dążenie do wszechstronnego rozwoju osobowości, motywowanie do pracy nad sobą, kształtowanie właściwych postaw moralnych, umiejętności dokonywania wyborów i hierarchizacji wartości etycznych, w świetle obowiązującego porządku prawnego, kształtowanie wrażliwości estetycznej, poszukiwanie prawdy, dobra i piękna , rozwój społeczny, przygotowanie do życia w społeczności szkolnej, lokalnej i w państwie demokratycznym,
budzenie szacunku dla zdrowia, życia i środowiska naturalnego człowieka, rozbudzanie zainteresowań problemami współczesnego świata, przygotowanie do życia w rodzinie i spełniania w niej różnych ról,
1E PstniMk \Unidh i metodyki tusakmu lĘioilrdzonydi w itopnui lekkim w tzkolr specjalnej" UMCS Lublin 19W. s 24-35
kształtowanie postawy patriotycznej,
tworzenie właściwego klimatu szkoły, sprzyjającego współpracy i integracji całej społeczności szkolnej,
wyrównywanie deficytów rozwojowych oraz stworzenie warunków psychicznego i poznawczego rozwoju,
poprawienie funkcjonowania emocjonalnego i sprawności społecznej wychowanków, przygotowanie dzieci do podejmowania odpowiedzialności za własne postępowanie oraz nauczenie samodzielności w życiu i umiejętności współdziałania z innymi, przygotowanie dzieci do pełnienia ról społecznych i zadań.
Szkoła wypełnia w stosunku do dziecka trzy funkcje: dydaktyczną, wychowawczą i opiekuńczą. Funkcje te są różne, jednak w praktyce życia szkolnego nierozdzielne. Szkoła funkcjonuje w środowisku społecznym. Narastanie chaosu w sferze wartości przenika do życia szkolnego. Dlatego bardzo ważna jest rola szkoły w realizowaniu zadań sformułowanych na podstawie celów kształcenia.
Fundamentem każdego wychowania resocjalizującego jest prawda, miłość , dobro, tolerancja , patriotyzm , pracowitość , szacunek dla rodziców , wychowanie do współodpowiedzialności oraz wychowanie zgodne z naturą ludzką .
Integracja procesu kształcenia i wychowania resocjalizacyjnego umożliwia całościowy rozwój młodego człowieka. Zróżnicowanie i przeplatanie się metod, pobudzanie uczniów nie tylko do aktywności umysłowej, ale i emocjonalnej, pociąga za sobą zmiany w różnych sferach ich osobowości. Złe nauczanie powoduje złe zachowanie. Zbytni pośpiech w realizacji programów nauczania uczy młodzież niedokładności, pozorowania pracy .Powierzchowne planowanie nauczania, mała atrakcyjność zajęć, brak konsekwencji w egzekwowaniu wymagań uczy lekceważenia swoich obowiązków.