49220

2

Charakterystycznym zjawiskiem społecznym we współczesnym świecie jest koncentrowanie się jednostki na rodzinie i domu rodzinnym Najnowsze technologie informacyjne sprzyjają realizacji tych potrzeb. Nie wchodząc z domu można realizować zlecenia bankowe, dokonać zakupów, a w domu, wspólnie z rodziną bawić się, szybko przygotować posiłek dzięki kuchence mikrofalowej, itd. Wystarczy telefon, karta kredytowa, odbiornik telewizyjny, Internet.

Czy można sobie wyobrazić zmiany jakie mogą dotyczyć szkoły i oświaty w dobie cywilizacji informacyjnej, w czasach gdy będziemy żyć w “globalnej wiosce’?

Zastanawiając się nad wizją oświaty XXI wieku trzeba najpierw odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób ludzie będą wykonywać pracę zarobkową a jak wypoczywać?

Najbliższe lata szkoły to powszechne zastosowanie teclmologii komputerowej.

Niezależnie od tego, jaką pracą będzie zajmować się człowiek, czy będzie aktorem, nauczycielem, czy lekarzem będzie musiał zdobyć umiejętności wykorzystania komputera w swojej działalności.

Czy komputer to tylko narzędzie, które zastąpi nam maszynę do pisania? Może dzięki dostępowi do Internetu nie będą potrzebne już podręczniki, zeszyty, biblioteki? Czy tak należy wyobrażać sobie nadchodzące zmiany w szkole?

Dzied i nastolatki mają komputery w domach i szkołach. Całymi dniami korzystają z IntemehL Po zajęciach spotykają się w kawiarniach internetowych Potrafią tylko rozmawiać przez ekran komputera. Będą poznawać dzieła kultury narodowej poprzez Internet. Tradycyjne kino czy muzeum przestanie dla nich istnieć. Społeczeństwo informatyczne, a zwłaszcza dzieci i młodzież będzie zatem potrzebowało nowej oświaty.

Warto podkreślić, że oświata i szkoła to przede wszystkim uczeń i nauczyciel.

Zagadnienie jakie należy poruszyć mówiąc o jakichkolwiek zmianach czy wizjach dotyczy zatem właśnie roli w systemie szkolnym ucznia i nauczyciela i ich wzajemnych korelacji.

Nowa cywilizacja żąda od społeczeństw ustosunkowania się do zachodzących zmian. Do tych zmian dostosować się musi również szkoła. Kupisiewicz stwierdza, że:

“(...) Szkoła musi być ustawicznie doskonalona, wrażliwa na edukacyjna potrzeby jednostki i społeczeństwa, podatna na innowacje wynikające z rozwoju nauki, życia społecznego, techniki i kultury, otwarta na problemy naszej cywilizacji, które w coraz większym stopniu i coraz szybciej urastają - inaczej niż dawniej - do rar)gi problemów globalnych. (...)”

Żyjenty w wielkie “globalnej wiosce". Świadomość powiązania wszystkich krajów jest widoczna zwłaszcza dzięki środkom masowego przekazu. Telekomunikacja, komputer doprowadziły do “skurczenia” naszego globu. Pojęcia odległości i czasu, dzięki nowym technologiom elektronicznym nabierają innego znaczenia.

Idea społeczeństwa globalnego zakłada możliwość powstania społeczeństwa kosmopolitycznego, które zachowałoby tradycje narodowe dzięki uznaniu takich ponadczasowych wartości jak pokój, sprawiedliwość, równość i wolność.³

¹ Pachoriński R. "Oświata XXI wieku. Kienoiki przeobrażeń” Warszawa 1999 s. 38