Przewozy morskie
BUDOWA ZBIORNIKA-AFTER PEAK
After peak na tym statku byt użytkowany jak zbiornik wody słodkiej. W czasie mojej praktyki tylko tam udało mi się być w środku, gdzie mogłem przyjrzeć się jego budowie. Wręgi w zbiorniku były na całej jego wysokości, podobnie jak usztywnienia wzdłużne. Otwory były usytuowane niesymetrycznie, więc poruszanie się było znacznie utrudnione. Ściany zbiornika były pokryte cienką warstwą cementu. Dało się zauważyć ubytki tego cementu w niektórych miejscach. Zbiornik poddawano renowacji, myto dokładnie wszystkie ściany, usuwając uszkodzone warstwy cementu. Po umyciu rozpoczęto malowanie wszystkich ścian odpowiednio przygotowanym cementem o rzadkiej konsystencji. Po zakończeniu malowania zbiornik pozostawiono do wyschnięcia na dwa dni.
W górnej części zbiornika znajdowały się otwory odpowietrzające. Na dnie, w osi symetrii statku znajdowała się studzienka. Rury wlewowa (napełniające) umiejscowione były w górnej części zbiornika.
Wejście do wnętrza każdego zbiornika powinna odbywać się przy zachowaniu wszelkich przepisów bezpieczeństwa. Wewnętrzna konstrukcja jest tak skomplikowana, że w przypadku utraty latarki, samodzielne znalezienie drogi wyjściowej jest praktycznie niemożliwe. Z tego i wielu innych powodów wymagana jest ciągła asekuracja z zewnątrz.
Statek był wyposażony w system klimatyzacyjny obejmujący wszystkie pomieszczenia. Ze względu na skomplikowaną budowy, na statku jeden z I mechaników (A/C Engineer) jest odpowiedzialny tylko i wyłącznie za ten system. Na statku było kilkanaście stacji klimatyzacyjnych, gdzie znajdowały się agregaty chłodzące i cały system filtrów. Wszystkie urządzenia zasilane są silnikami elektrycznymi. System klimatyzacyjny statku pracuje ciągle, jedynie pojedyncze stacje klimatyzacyjne są wyłączane okresowo w celu dokonania bieżących napraw. Wszelkie prace remontowe związane z klimatyzacją są wykonywane przez załogę maszynową. Regulację ilości powrietrza można dokonywać w każdej kabinie przez specjalne regulatory. Umożliwiają one przełączanie pomiędzy ciepłym i zimnym powietrzem. Oznacza to, że do każdej kabiny doprowadzony jest podwójny przewód powietrzny. Jest to niezwykle złożony system, a z racji wieku statku (42 lata), zdarzają się dość często awarie. Będąc na statku, nie umożliwiono mi dostępu do schematów całego systemu, była to jedyna kopia na statku, pilnie strzeżona przez I mechanika.